http://www.laregion.es/album/ourense/imagenes-desahucio-familia-maria-pilar/20150303165333527926.html
http://www.infolibre.es/noticias/politica/2015/03/03/una_deuda_170_euros_deja_una_familia_ourense_con_bebe_calle_29199_1012.html
¡ GRAZAS A TODAS AS PERSOAS QUE ACUDIRON ESTA MAÑA A DARLLE APOIO A MARÍA E A SÚA FAMILIA !
Finalmente a maquinaria do estado funcionou a perfección cando se tratou de actuar contra unha muller con unha filla de 1 ano ,que o único malo que fixo foi deixar de ter traballo como autónoma, a consecuencia de que unha empresa de maior tamaño se fixo coa limpeza dos locais que ela limpiaba, deixando de percibir ingresos e véndose obrigada a escoller pagar o aluguer ou alimentarse.
Si realmente viviramos nunha democracia sustentada nun estado de dereito isto non tería pasado. Acaso se lle pode chamar estado de dereito aquel que rompe o equilibrio do contrato social en beneficio único e exclusivo dunha xerarquía, corrupta e indemne ante a xustiza, mentres persoas e familias están o límite da pobreza e son lanzadas da súas vivendas ou viven na inseguridade perpetua sen saber cando perderán a súa casa.
A ausencia de residencia leva consigo na práctica a imposibilidade de exercer outros dereitos e impide ás persoas afectadas realizárense, tanto profesional como familiarmente e en moitos casos supón a condena á exclusión social.
No territorio galego o 18% das vivendas están baleiras Ourense lidera a media do estado con un 22,7% do total 55.936 de 245.970.
A única solución que lle ofreceu a Xunta de Galicia foi unha vivenda a 140 km, en Carballeda de Valdeorras, ou a 50 km en Castro Caldelas, sen importarlle o arraigo familiar ou as posibilidades de atopar emprego.
O concello de Ourense ofreceulle unha axuda de emerxencia, que ten que ser liberada pola Parroquia das Caldas por non chegar a tempo, (logo non é de emerxencia), para aportar as dúas mensualidades que piden por adiantado.
Con este diñeiro e o apio das compañeiras do colectivo stop-desafiuzamentos Ourense conseguise outro piso de aluguer sen mobles e axúdeselle a facer a mudanza.
Mentres se expulsa a María da súa casa a SAREB ( Sociedade de xestión de activos para a Reestruturación bancaria), tamén chamado BANCO MALO, segue a ter vivenda apalancada (ACTIVOS TÓXICOS A ESPERA DE SER MERCADAS POR FONDOS VOITRES) da entidades financeiras as que rescatamos con ata 200.000 millóns € de diñeiro público.
O lóxico nun estado de dereito sería que parte desta vivenda fose destinada a fins sociais, pero non, seguen adiante coa estafa, sen cortarse.
¿Onde queda o convenio asinado por Rajoi para a creación dun fondo de vivenda social?, ¿onde está o convenio asinado pola Xunta de Galicia con Consello Xeral do Poder Xudicial e a FEGAMP para a detección de casos de especial vulnerabilidade. Feijoo prometeu 500 vivendas sociais... ¿onde están? MARÍA E A SÚA FAMILIA SEGUEN A PRECISAR UNHA.
De momento María conseguiu outra vivenda en aluguer pero a inseguridade sigue acompañandoa, por non ter unha vivenda social que lle nega a Xunta de Galicia e que lle poida ofrecer un mínimo de estabilidade familiar.
O colectivo stop- desafiuzamentos Ourense nos casos de desafiuzamentos por ínpago de aluguer onde se enfronta o dereito a propiedade privada dun particular e o dereito a vivenda dunha familia, entende que debe ser a
administración, neste caso e competencia da Xunta de Galicia, quen actúe como garante diste dereito e non os particulares.
Así pois seguiremos a apoiar as familias que se atopen nesta situación para facer evidente que xa non hai tal estado de dereito, e que este solo actúa con rigor para botar familias a rúa mentres os corruptos que podreceron o país pasan o fin de semana na neve..."¡ sea en los Picos de Europa o en Andorra !"
Ningún comentario:
Publicar un comentario