luns, 28 de novembro de 2016


"STOP POBREZA ENERXÉTICA, OS CORTES DE SUMINISTROS MATAN"




'Stop Desafiuzamentos' mobilízase na 

inauguración do alumeado de Nadal


A plataforma 'Stop Desafiuzamentos' convoca para mañá martes ás 20 horas unha protesta silenciosa ante a inauguración do alumeado navideño na Praza Maior de Ourense, animando aos cidadáns a sumarse cunha vela. 


O colectivo ‘Stop Desafiuzamentos’ explica que este martes se inaugura o alumeado navideño "mentras nas casas de moitas familias o único alumeado do que disporán será unha mísera vela por non ter os  recursos económicos para poder custearse este servizo".

Neste sentido, desde a plataforma din que non comprenden nin aceptan "
como desde unha administración pública como o Concello se fai tan pouco por loitar contra a pobreza enerxética, á que moitas familias ourensanas se están enfrontando namentres máis de 80.000 euros das arcas municipais vanse gastar no alumeado navideño". 
O recente pasamento dunha anciá de 80 anos en Reus, así como moitas outras mortes silenciadas estratexicamente polo sistema, son responsabilidade do Goberno do Partido Popular en anuencia coas grandes subministradoras, que na súa avaricia sen límites, converten os beneficios económicos nun fin en si mesmo, mentres abandonan a familias á súa sorte.
Nos últimos 18 anos o prezo da electricidade para os consumidores domésticos subiu un 80%, un incremento desmesurado por mor da liberalización do mercado eléctrico mediante a lei 54/1997 do Goberno de Aznar.
Ao Goberno Municipal, antes que a iluminación de Nadal, deberíalle preocupar moitísimo máis que a poboación de Ourense teña acceso a subministros básicos como a auga e a electricidade, e cando se solicita a súa actuación non dar a calada por resposta ou dicir que non é a súa competencia ou derivar o problema das familias a Ong.
Stop Desafiuzamentos pide a toda a sociedade ourensá que se implique na esixencia ás administracións responsables para que garantan unha vida digna para todas as familias.
Non podemos entender que mentres sigan sufrindo moitas familias, se malgaste na iluminación na rúa, queremos o nadal para todos, con emprego, vivenda digna con luz, auga e gas, educación e sanidade universal... Non queremos máis palabras nin mentiras, queremos solucións aos problemas que viven nestes mesmos momentos moitas familias cos seus maiores e fillos, con frío e sen poder quentarse nin facerse o xantar.”
Estamos a falar de dereitos humanos básicos que se lles negan a moitas familias día tras día, non podemos permanecer impasibles mentres vemos o sufrimento de moitas das nosas familias, hoxe seguimos a campaña co obxectivo de conseguir que non se sigan vulnerando os dereitos humanos destas familias, a VIVENDA DIGNA NON O É, SE NON TEN GARANTIDO A SUBMINISTRACIÓN DE LUZ, GAS E AUGA.


fotos mobil x Roberto Nonquebra.

Finou Fidel Castro. Venres 25 de novembro de 2015
Fillo de Ángel Castro Argiz, emigrante galego e de Lina Ruz González, foi educado nos xesuítas. En 1950 licenciouse en Dereito pola Universidade da Habana.

EN DIRECTO HOMENAXE INTERNACIONAL EN CUBA:
https://www.facebook.com/ActualidadRT/videos/10154988215928273/?__mref=message_bubble

Sangue galega enfrontada o Imperio

¡ Que descanse en paz !

'EL NECIO'

https://www.youtube.com/watch?v=bGQWU4UsUeA&app=desktop

Para no hacer de mi ícono pedazos,
para salvarme entre únicos e impares,
para cederme un lugar en su parnaso,
para darme un rinconcito en sus altares.
Me vienen a convidar a arrepentirme,
me vienen a convidar a que no pierda,
mi vienen a convidar a indefinirme,
me vienen a convidar a tanta mierda.
yo no se lo que es el destino,
caminando fui lo que fui.
allá dios, que será divino.
yo me muero como viví,
yo me muero como viví.
yo quiero seguir jugando a lo perdido,
yo quiero ser a la zurda más que diestro,
yo quiero hacer un congreso del unido,
yo quiero rezar a fondo un "hijo nuestro".
Dirán que pasó de moda la locura,
dirán que la gente es mala y no merece,
más yo seguiré soñando travesuras
(acaso multiplicar panes y peces).
yo no se lo que es el destino,
caminando fui lo que fui.
allá dios, que será divino.
yo me muero como viví,
yo me muero como viví.
yo me muero como viví,
como viví
yo me muero como viví.
Dicen que me arrastrarán po sobre rocas
cuando la revolución se venga abajo,
que machacarán mis manos y mi boca,
que me arrancarán los ojos y el badajo.
será que la necedad parió conmigo,
la necedad de lo que hoy resulta necio:
la necedad de asumir al enemigo,
la necedad de vivir sin tener precio.
yo no se lo que es el destino,
caminando fui lo que fui.
allá dios, que será divino.
yo me muero como viví.
yo me muero como viví.

Silvio Rodríguez


Condena unánime de las sanciones económicas de Estados Unidos contra Cuba. Por Salim Lamra

 *Doctor en Estudios Ibéricos y Latinoamericanos de la Universidad Paris Sorbonne-Paris IV, Salim Lamrani es profesor titular de la Universidad de La Reunión y periodista, especialista de las relaciones entre Cuba y Estados Unidos. Su último libro se titula Cuba, ¡palabra a la defensa!, Hondarribia, Editorial Hiru, 2016.

 

Por vigesimoquinto año consecutivo, la Asamblea General de las Naciones Unidas expresó su condena del bloqueo económico, comercial y financiero que Washington impone a Cuba desde hace más de medio siglo. Las sanciones obsoletas –se remontan a la Guerra Fría–, inmorales –afectan a las categorías más vulnerables de la población civil– e ilegales –por su alcance retroactivo y extraterritorial– constituyen el principal obstáculo al desarrollo de la isla.[1]
 De los 193 países presentes en el encuentro anual, 191 exhortaron a Estados Unidos a poner fin al castigo infligido a la población cubana y que afecta a todos los sectores de la sociedad. Por primera vez desde 1992, año de la presentación inicial por Cuba de la resolución que exige la eliminación de las medidas de retorsión económica impuestas desde 1960, Washington decidió abstenerse durante el voto, reconociendo así el fracaso de su política de hostilidad hacia los cubanos así como la realidad de su aislamiento en la escena internacional. Israel, que siempre siguió el voto de Estados Unidos, también optó por la abstención[2].

Samantha Power, representante de Estados Unidos en las Naciones Unidas, anunció durante su alocución la decisión de la Casa Blanca de no rechazar el texto de resolución como los años anteriores:
 “Durante más de 50 años, Estados Unidos ha aplicado una política destinada a aislar al Gobierno de Cuba. Desde hace más de un cuarto de siglo, los miembros de las Naciones Unidas han votado de modo unánime a favor de la resolución […] que condena el embargo de Estados Unidos. […] En vez de aislar a Cuba, […] nuestra política ha aislado a Estados Unidos, incluso en el seno de las Naciones Unidas. Hoy, Estados Unidas optará por la abstención. Es otro paso modesto y esperamos que habrá otros muchos para poner fin al embargo americano”.[3]

Esta votación histórica se enmarca en la continuidad de las medidas que ha adoptado Barack Obama desde el restablecimiento del diálogo con La Habana el 17 de diciembre de 2014. Desde esa fecha, la Casa Blanca procedió a la liberación de tres presos políticos cubanos y retiró a Cuba de la lista de países patrocinadores del terrorismo. También anunció varias veces –seis en total– parsimoniosas reducciones de las sanciones económicas, aunque su alcance sigue siendo muy limitado. Así, desde hace dos años, la administración demócrata reanudó las relaciones diplomáticas con Cuba, procedió a la reapertura de una embajada en La Habana, restableció los vuelos comerciales directos entre ambos países, amplió las categorías (12 en total) de ciudadanos estadounidenses autorizados a viajar a Cuba y dio su acuerdo para algunas inversiones estadounidenses en la isla, particularmente en el campo de las telecomunicaciones. La visita histórica de Barack Obama a Cuba en marzo de 2016 consagró esta nueva era para las relaciones entre La Habana y Washington.
Las últimas medidas se anunciaron el 14 de octubre de 2016, o sea dos semanas antes de la votación en las Naciones Unidas, y permiten, entre otros, a los ciudadanos estadounidenses autorizados a viajar a Cuba que traigan ron y tabaco cubanos sin límite de cantidad. No obstante, Washington prohíbe todavía la importación clásica de estos mismos productos en el mercado estadounidense. Del mismo modo, Barack Obama anunció en marzo de 2016 que en adelante Cuba podría usar el dólar para sus transacciones internacionales. Más de seis meses después de este anuncio, La Habana todavía no ha podido realizar intercambios en moneda estadounidense, por el temor de los bancos internacionales de ser sancionados por el Departamento del Tesoro de Estados Unidos.[4]

El Gobierno cubano, mediante su ministro de Relaciones Exteriores Bruno Rodríguez, saludó el gesto de Barack Obama. No obstante, recordó que las sanciones económicas aún seguían vigentes:
“Sin embargo, el bloqueo económico, comercial y financiero persiste, provoca daños al pueblo cubano y obstaculiza el desarrollo económico del país. […] No hay familia cubana ni sector en el país que no sufra sus efectos: en la salud, la educación, la alimentación, en los servicios, los precios de los productos, en los salarios y las pensiones. […] Por su marcado carácter extraterritorial, el bloqueo también afecta directamente a todos los Estados miembros de las Naciones Unidas”.[5]

Ninguna administración ha ido tan lejos en la normalización de las relaciones con Cuba como la de Barack Obama. No obstante, mientras que su último mandato llega a su fin, el presidente de Estados Unidos no ha usado sus prerrogativas como jefe del poder ejecutivo para desmantelar la red de sanciones económicas contra Cuba. En efecto, la Casa Blanca podría por ejemplo restablecer el comercio bilateral entre las empresas estadounidenses y cubanas, autorizar las inversiones estadounidenses en Cuba y permitir que Cuba adquiera productos no alimenticios a crédito en el mercado de Estados Unidos. Los sectores que dependen de una decisión del Congreso son limitados y pueden ser esquivados por el poder ejecutivo.
Desde su imposición desde hace más de medio siglo, las sanciones económicas han costado 125.000 millones de dólares a la economía cubana y constituyen el principal obstáculo al desarrollo de la isla. Representan una grave violación del Derecho Internacional y suscitan el oprobio de la comunidad internacional que expresó otra vez su oposición a las medidas de coerción impuestas a la población civil. Su levantamiento es indispensable a la normalización de las relaciones entre Cuba y Estados Unidos.

 


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

mércores, 16 de novembro de 2016


COMUNICADO:

https://www.diagonalperiodico.net/global/27846-rescate-encubierto-electricas.html

Stop-Desafiuzamentos Ourense sumase os compañeiros de Reus na denuncia da situación de pobreza enerxética que viven moitas cidadás e familias no conxunto do estado.
Íste domingo finaba unha anciá de 80 anos en Reus. O dramático desta morte e que finou queimada nun incendio provocado por unha velas que usaba para poder alumar a vivenda, logo de que a multinacional Gas Natural Fenosa cortara o suministro eléctrico sin asegurarse nos servizos sociais municipais da situación de precariedade económica que vivía esta muller.
Dende este colectivo aseguramos que esta morte, así como moitas outras silenciadas estratexicamente polo sistema, son responsabilidade do Goberno do Partido Popular en anuencia coas grandes suminitradoras, neste caso Gas Natural Fenosa, os que na súa avaricia sen límites, na procura de máis ganancias, totalmente deshumanizados, converten os beneficios económicos nun fin en si mesmo, mentres abandonan a familias a súa sorte.
Despois da crise enerxética da década dos 70 do pasado século XX, que desestabilizara os prezos da enerxía, creouse un Marco Legal Estable (M.L.E), que consistía nun conxunto de normas e leis que regularían o sector eléctrico do Estado Español dende o ano 1988 ata o ano 1997. Iste Marco deu estabilidade o sector eléctrico, garantindo as eléctricas uns beneficios aceptables e recuperación das inversións a longo prazo. Tamén establecía da forma transparente tarifas os consumidores en condicións de mínimo custo.
Foi no ano 1998, coa contrarreforma neoliberal do sector enerxético feita por José María Aznar, que comeza a privatización diste sector cos resultados que hoxe todas coñecemos, encarecemento da enerxía de xeito desproporcionado, con ausencia absoluta de transparencia. Veriamos enseguida como os xigantes xurdidos das privatizacións poñían a funcionar as portas xiratorias e os dous Ex-presidentes do Partido Popular e do PSOE pasaban a ocupar postos nos consellos de administración das eléctricas privatizadas. Non parece xusto nin razoable que dous Ex-presidentes do Goberno pasaran a ocupar postos de alta dirección naquelas empresas que recentemente privatizaran. Logo da eliminación do M.L.E priorízase o beneficio privado e abandónase o interese xeral.
O PP demostrou en reiteradas ocasións que un dos obxectivos principais dos seus gobernos e acción parlamentaria é protexer os intereses da banca e das grandes empresas do oligopolio enerxético por encima dos dereitos fundamentais da poboación, para conseguilo son capaces do que sexa necesario.


Bloquearon a I.L.P por unha lei hipotecaria da PAH no Congreso, que fora avalada con 1,5 millóns de sinaturas. Recorreron o Tribunal Constitucional, esixindo a súa suspensión, todas as normas impulsadas por gobernos autonómicos sobre vivenda digna e CONTRA A POBREZA ENERXÉTICA, En Xuño de 2013 Frearon a entrada no Parlamento Galego da ILP por unha “ Lei de Vivenda Digna e Contra a Pobreza enerxética” impulsada polas PAH-STOP galegas, o Decreto Lei 6/2013 de Andalucía sobre a función da vivenda, a Ley Foral 24/2013 de Navarra de medidas urxentes para garantir o dereito a vivenda, e a Lei 3/2015 de vivenda do País Vasco, Lei 24/2015 de 29 de xullo en Catalunya.
Posicionandose claramente na defensa dos intereses da Grandes suministradoras eléctricas e dos bancos, sin escoitar a cidadanía e con nula capacidade de dialogo. Deixan a familias sen recursos sin poder facer fronte as necesidades básicas de suministros, ou na rúa, mentres temos que soportar que fondos voitres, como o BlackEstone vinculado o fillo do ex-presidente Aznar, ou a mesma SAREB Sociedade de Gestión de Activos Procedentes da Reestructuración Bancaria (Banco Malo) especulen con Vivenda de Protección Oficial (V.P.O).
Mentres as 3 grandes eléctricas (Endesa, Iberdrola e Gas Natural) no período crítico xurdido tras a Gran Estafa Inmobiliaria (alcumada burbulla polo sistema, como si falaramos de xabón) levan gañado 56.624 millóns de €. Si tomamos os período 208-2015 o beneficio neto ascende a 20 millóns € diarios. No caso de ENDESA que deixa de pertencer o Estado en tempos de José María Aznar e que agora pertence a unha empresa sem-pública Italiana ENEL 25.398 millóns € casi a metade das ganancias conxuntas dos 3 xigantes. Ben poderían estar hoxe destinados a pagar os intereses da débeda creada no rescate da banca.
O caso desta anciá deuse a coñecer en parte pola labor de presión da PAH de Reus e rapidamente chamou a mobilización social para que non pasara desapercibido como unha anécdota. Hai moitas outras mortes atribuíbles os desafiuzamentos e a pobreza en xeral que pasan desapercibidos a unha sociedade acelerada e deshumanizada.
Para a Pah e os colectivos stop-desafiuzamentos o elevadísimos número de suicidios, 1ª causa de morte traumática por diante dos accidentes de tráfico, son asasinatos indirectos, perfectamente evitables. Estratexicamente as estatísticas non fan referencia detallada as causas destas mortes pois os sistema non lle interesa que se coñeza o escándalo que se esconde nas mesmas, mortes por problemas económicos.
Nunca debemos esquecer que o Goberno do Partido Popular que agora se converteu no estandarte do diálogo foi o mesmo que sacou a lei 4/2015 de seguridade cidadá coñecida como Lei Mordaza para perseguir e amordazar con elevadísimas multas, inicialmente impostas por cargos políticos, ós colectivos que saímos a rúa o longo destes case 6 anos para denunciar os abusos das elites económicas. A propia ONU e o Consello de Europa urxiron a retirada desta Lei por antidemocrática. Ausente de máis mínima capacidade para escoitar a unha cidadanía indignada e incluír parte das demandas distes colectivos o Partido Popular tachounos de terroristas. Mentres permite, aínda hoxe, e non lexisla para impedir que se volva a estafar en masa a cidadanía e todos os que quebraron a metade dos sistema financeiro do estado seguen, coa complicidade dun goberno podre de corrupción, na rúa a mofarse da cidadanía.
Queda sinalado diste xeito o Goberno do Partido Popular, co apoio do PSOE, que agora pretende dialogar. Un goberno cheo de corrupción e ausente da realidade social do seu país, que tanto di defender, ESTA É A SÚA MARCA ESPAÑA.
A Pah e os colectivos stop-desafiuzamentos aseguramos que calquera cousa que fagan, sen ternos en conta, antes ou despois caerá.
ESIXIMOS O RECEN ELIXIDO GOBERNO, CON APOIO DO PSOE, E A OPOSICIÓN MAIORITARIA as seguintes medidas:
- Unha auditoría do sector eléctrico que permita clarificar os custo reais da enerxía así como a actualización o Marco Legal Estable posterior a crise enerxética de 1970.
- A inmediata derrogación da ley 4/ 2015 de Seguridad Ciudadana (Lei Mordaza). Lei preventiva onde sancionan os cargos políticos Como Subdelegados do Goberno, Secretarios de Estado e incluso Alcaldes todos pertencentes o poder político. Por condutas que antes de ser tipificadas como tipos administrativos estaban tipificadas como faltas no código penal e eran xulgadas por xuíces dependente do poder xudicial. Estando mentres non se derrogue esta lei, gravemente danado o estado de dereito pola ausencia efectiva da separación de poderes.
- A derrogación e redacción dunha nova lei hipotecaria que substitúa a actual lei do século XIX, reformada en 1946 polo réxime franquista. Lei tipificada de abusiva polo Tribunal de Xustiza Europeo (TJUE).
Tamén seguimos adiante e non renuinciaremos as 5 demandas de mínimos da PAH:
1º) – Dación en Pago Retroactiva.
2º) – Alugueres alcanzables.
3º) – Stop-Desafiuzamentos.
4º) – Vivenda Social Suficiente.
5º) – Suministros básicos garantido.

Texto:
Roberto "Nonquebra Nunca"