mércores, 22 de decembro de 2021

 

 


 Valoración da PAH sobre o rexeitamento da nosa lei no Congreso.

 

 As mobilizacións ante as sedes do PSOE e o Congreso, así como todo o traballo previo. non serviron para facerlles cambiar o voto e que posicionasen a favor do dereito á vivenda. Como se intuía previsible, coñecendo o seu percorrido, o PSOE uniu os seus 119 votos aos de toda a dereita española chegando a sumar 280 votos en contra da Lei de garantía do dereito á vivenda digna e adecuada, 6 abstencións e 57 votos a favor, entre os de ERC, EH- BILDU, a CUP, Máis País, Compromis, BNG e UP, estes útimos a pesar da xogada de última hora de retirar a súa firma como parte proponente da Lei.

 

 Tamén inesperadas, foron as abstencións de JuntsxCat e Nova Canarias, dúas formacións que formaron parte do rexistro da lei o pasado 30 de setembro. 

 Este resultado provocou que a Lei, promovida pola PAH, os Sindicatos de Inquilinos, o Movemento Sen Hogar e máis de 110 organizacións sociais, non se tramitará no Congreso. 

 Desde a PAH lamentamos absolutamente a votación negativa da maioría da cámara. Ao negar a tramitación da nosa proposición de Lei, que aborda os principais problemas da vivenda e expón alternativas reais para resolvelos eficazmente, e impide que a voz da sociedade civil escóitese en directo unha vez máis.

 

 A historia repítese lembrando como se silenciou a ILP Hipotecaria en 2013 e a Lei Vivenda PAH no 2018. 

 

Seguiremos presionando para que as nosas propostas incorpórense no anteproxecto de Lei do Goberno e poder lograr así que esta futura lei sirva para garantir o dereito á vivenda. Agora ou nunca, hai que evitar que se siga alimentando a avaricia do capital especulativo, dos seus lacayos e brazo executor na cámara do Congreso, á conta de millóns de familias empuxadas a elixir entre comer ou pagar a súa casa. 

 

Rexeitamos de forma contundente, os xogos de poder de Unidas Podemos, vendo a súa actitude á hora da verdade. Xa sorprendeu o seu dobre xogo cando poucos días despois de ser proponente s da nosa Lei, pactar on un texto cos seus socios de Goberno, moi afastado do que necesitamos para dar un paso decisivo na garantía do dereito á vivenda. 

 

O martes, constatouse que defender aos movementos sociais é moi fácil a condición de que non estea n en xogo as estratexias de poder de partido ou a propia poltrona, a pesar do prometido unha e mil veces, con letra e con música.

 Acertamos cando defendemos que a loita dos movementos sociais, ou polo menos o noso selo de identidade, debe ser apartidista e superar as ópticas interesadas. 

O noso agradecemento a quen se poña ao lado das familias e defendan as nosas proposicións, á vez que seguiremos empuxando a quen faga falta, para facelas efectivas. 

Desde xa, non pararemos de traballar para conseguir que as nosas propostas incorpórense definitivamente na lei que se debata proximamente. 

 Comunicamos aos dous socios do Goberno “progresista” que o noso cabreo e a nosa decepción e indignación chegou xa ao límite.

 Esiximos do PSOE un cambio radical e deixen de confluír coa dereita máis reaccionaria para satisfacer os intereses dos seus investidores. Non poden seguir negándose a falar coa PAH, o movemento social que loita por garantir o dereito á vivenda con máis traxectoria.

 Grazas á PAH, miles de familias non foron desafiuzadas da súa casa e tiveron unha esperanza para seguir vivindo. Nun punto tan importante onde se está traballando na primeira Lei de Vivenda de España, non contar coa PAH seria perpetuar o ronsel do PP e as políticas liberais que nos trouxeron ata aquí.

 De Unidas Podemos, esiximos non se lles volva a ocorrer dicir que están coa PAH. Simplemente acabaron con calquera posible confianza, tras dúas traizóns consecutivas. Unha, pactando ás nosas costas un proxecto gobernamental de vivenda. tan malo que non vai resolver os problemas nin vai garantir o dereito á vivenda, vendido como histórico.

 Dous, retirando a última hora a súa firma do Proxecto de Lei das organizacións sociais l que se comprometeron a defender. Non imos permitir máis manipulacións nin mentiras. Seguiremos defendendo as nosas demandas e necesidades da cidadanía. Na rúa, incisivas e mobilizadas. 

Temos moito por gañar e nada que perder xa que se nos está quitando todo. A nosa loita continúa, porque hai vidas en xogo

 

 https://afectadosporlahipoteca.com/2021/12/17/basta-de-mentiras/

venres, 17 de decembro de 2021

Despois de tantos anos de estar-mos loitando por unha Lei polo *Dereito a unha Vivenda Digna e Adecuada* que garanta o exercicio deste *Dereito Fundamental*, agora volvemos a perder esta oportunidade, ao ser rexeitada no Congreso dos Deputados.
 
"O Pleno rexeitou iniciar a tramitación da Proposición de Lei de garantía do dereito á vivenda digna e adecuada, por 57 votos a favor, 280 en contra e 98 abstenciones. A iniciativa, impulsada polos grupos parlamentarios Confederal de Unidas Podemos-En Comú Podem-Galicia en Común, Republicano, Plural (Compromís, Junts per Catalunya, BNG e Máis País), Euskal Herria Bildu e Mixto, a través de nove títulos, *introduce medidas para evitar desafiuzamentos de persoas en risco de exclusión e suscita que a ocupación de vivenda baleira de entidades financeiras non se aborde por procedemento penal*, cando xa existe a vía civil. En relación aos préstamos hipotecarios, regula a dación en pago e *modifica o procedemento de execución hipotecaria*, no relativo ao control de cláusulas abusivas".
 
"Ademais, *suscita a regulación do arrendamento de vivenda*, coa posibilidade de actuar sobre áreas urbanas declaradas como de mercado de vivenda tensado, e regúlanse os alugueiros sociais e turísticos. Así mesmo, *prohibe a venda do parque de vivenda pública* e márcase un obxectivo de solidariedade urbana para que en 2050 o 20 % das vivendas cumpra políticas sociais".
 
MANIFESTO POR UNHA LEI QUE GARANTA O DEREITO A VIVENDA:
 
 
 
 Proposición de Ley de garantía del derecho a la vivienda digna y adecuada.
 

XIV Legislatura

Proposición de ley de Grupos Parlamentarios del Congreso.

Proposición de Ley de garantía del derecho a la vivienda digna y adecuada. (122/000166)
Presentado el 30/09/2021 , calificado el 05/10/2021

Autores

Situación actual

Concluido - (Rechazado)

Plazos

  • Hasta: 16/11/2021 (18:00) Criterio del Gobierno sobre Proposición de Ley

Tramitación seguida por la iniciativa

Boletín Oficial de las Cortes Generales Publicación desde 05/10/2021 hasta 08/10/2021
Gobierno Contestación desde 08/10/2021 hasta 17/11/2021
Pleno Toma en consideración desde 17/11/2021 hasta 14/12/2021
Concluido - (Rechazado) desde 14/12/2021

Boletines

  • BOCG. Congreso de los Diputados Núm. B-192-1 de 08/10/2021 Pág.: 1
    Iniciativa

Diarios de Sesiones

  • DS. Congreso de los Diputados Núm.145 de 14/12/2021 Pág: 20
    Pleno
    Debate de toma en consideración

Intervenciones

enlace>>

Votaciones plenarias (registradas con sistema electrónico o por asentimiento)

VOTACIÓN PLENARIA del día 14/12/2021 enlace >>
Toma en consideración.
Proposición de Ley de los Grupos Parlamentarios Republicano, Plural, Euskal Herria Bildu y Mixto, de garantía del derecho a la vivienda digna y adecuada.
Sí: 57 No: 280 Abstenciones: 6
DETALLE  XML  JSON
 
 

xoves, 16 de decembro de 2021

 
 
 

MOI IMPORTANTE !!!!
Información moi relevante que debe ser transmitida !!!!!!!
 
As entidades financeiras siguen cometendo Fraude de Lei, nunca o deixaron de facer.
O resultado de non actuar informado pode ser demoledor para as familias que atravesen dificultades económicas.
 
Facede rular esta info dos nosos compañeiros Josema Erauskin e Maite Ortiz !!!!
 
Coidadiño cos créditos e cos bancos !!!
 
Para febreiro de 2022 cando remate a moratoria da suspensión dos desafiuzamentos e os erte, avecíñase unha avalancha de desafiuzamentos, as persoas con dificultades para afrontar os pagos deben informarse !!
 
ACUDE as Plataformas Afectados Hipoteca ou o Coletivo Stop Desafiuzamentos máis próximo, podedes contar co noso asesoramento e apoio para empoderarvos. Damos apoio en todo o territorio galego dende a Coordinadora Galega !!!!!
 
Esta semana Maite e Josema estiveron, axudandonos a combater os abusos dos //ABANCOS en Ourense e no Ferrol, SON UN EXEMPLO. Unha boa parte, quizais a máis relevante, aínda que invisible, da labor das PAH, e os Coletivos Stop-Desafiuzamentos non sería posible sin o seu radical compromiso nesta loita titánica !!!!!!

 

 https://www.youtube.com/watch?v=rkqeYC3Fw6M

 

Colectivos denuncian que as entidades utilizan armazóns societarios para transferir prestámolos e deixar indefenso ao consumidor:

https://www.galiciaconfidencial.com/noticia/183808-acusan-bancos-utilizar-fondos-investimento-saltar-codigo-boas-practicas-antidesafiuzamentos?fbclid=IwAR1cNOCRMHh2tJKmn-a-6mfHGqRjAIm_JLpvJ-73O5V_UAy6IVahTnDnLpU 


 Esta semana Josema Erauskin e Maite Ortiz, amigos e colaboradores da coordinadora Galega das Pah e Colectivos Stop-Desafiuzamentos, volven a estar na nosa Terra. En novembro reuníronse coa defensora do pobo para informala do incumprimento sistemático que //ABANCA e outrascentidade fai do código de boas prácticas.


Iste luns estiveron en Ourense. Celebrouse a  vista do caso dunha parella, que pediu axuda a stop-desafiuzamentos en 2014, contra U.C.I Unidade de crédito Inmobiliario (Santander-Pari Bas).
Na vista Josema nunha intervención maxistral volveu deixar claro que o indice I.R.P.H non é comprensible para un consumidor medio.  Foron Josema e Maite  quen demostraron a súa abusividade en Europa ante o TXUE.


Nin o tribunal Supremo foi quen de comprender o funcionamento.


Chamou a declarar o empregado que vendeu o crédito e non se presentou a vista. Chamou a declarar a unha ex-mediadora hipotecaria de U.C.I e non tiña nin idea de como se facía o cálculo do indice.
En definitiva Josema demostrou que non era comprensible polo tanto non supera o control de transparencia esixido polo TXUE. Pediulle a xuíza que o declarara abusivo e solicitou substituílo retroactivamente por EURIBOR.


Tamén lembrou a necesidade de revisar a cláusula de cesión de crédito que permite a entidade ceder o mesmo a un terceiro sin que o consumidor se entere e perda os dereitos que lle sexan propios, como retracto ou no seu caso a aplicación do código de boas prácticas.


Quedou visto para sentencia, si esta é favorable sería un precedente na provincia de Ourense.
Hoxe Maite Ortiz defendía a unha familia de Ferrol contra //ABANCA. Unha vez máis o "sentir común" de //ABANCA fixo todo o posible para que perdera a súa vivenda no canto de facilitar o pago do crédito conforme as opcións do RD 6/201, código de boas prácticas.


Logo da vista de Ourense tras anos de loita polo dereito a vivenda quedounos claro que o sistema de crédito hipotecario Español é unha máquina deseñada para espremer a vida e os recursos das familias, sin darlles a máis mínima opción. 


Pero por si algo non sae ben crearon o Banco Malo, a SAREB, onde se destinan inxentes cantidades de diñeiro público, dos nosos impostos, para que esas mesmas entidades DESPIADADAS poidan seguir facendo negocio e espremendo a outras familias.


Para isto si piden a intervención do estado pero cando hai beneficios queren "LIBERDADE" , ou era "LIBRE MERCADO" ?


Josema Erauskin sobre o Código de Boas prácticas:

https://www.youtube.com/watch?v=S3Ls1EKOOOs



venres, 3 de decembro de 2021

O BANCO NON TEN LEXITIMACIÓN ACTIVA PARA RECLAMAR UNHA DÉBEDA QUE TITULIZOU E VENDEU !!!

Parece razoable que si unha entidade financeira vende o crédito hipotecario a un fondo ou en xeral a un terceiro se extinga o dereito que esta ten sobre o crédito, sendo o novo titular no que renace ese dereito. Pero xurde un problema si a débeda foi titulada os propietarios son un número indefinido en lugares indeterminados polo tanto son estes novos propietarios os que deben reclamar a débeda xa que o banco titulizouna e vendeuna e paquetes financeiros polo tanto xa non é o propietario nin do crédito nin da vivenda.

Unha vez máis o Tribunal Supremo deixa de lado os consumidores e pronunciase a favor dos Bancos !! 

https://elderecho.com/el-tribunal-supremo-se-pronuncia-sobre-la-legitimacion-activa-en-las-acciones-judiciales-derivadas-de-prestamos-o-creditos-hipotecarios-titulizados

domingo, 21 de novembro de 2021

 Presentamos alegacións ao anteproxecto de Lei Vivenda do Goberno 


En este momento estás viendo Presentamos alegaciones al anteproyecto de Ley Vivienda del Gobierno
 
 
As organizacións que integramos a plataforma Iniciativa Lei Vivenda, presentamos alegacións ao anteproxecto de lei polo Dereito á Vivenda pactado polos socios de goberno e aprobado polo Consello de Ministros. Estas alegacións baséanse en:
 

O anteproxecto segue vulnerando o Pacto Internacional polos Dereitos Económicos, Sociais e Non recoñece como dereito subxectivo o Dereito á Vivenda. 

  Non prohibe os desafiuzamentos de persoas vulnerables sen alternativa habitacional, nin “en aberto”, nin obriga a grandes propietarrios a ofrecer alugueiro social previo a un desafiuzamento.

 Establece o límite de “gran tenedor” en propietarios de 10 ou máis vivendas, o que impedirá á maioría de inquilinos ver rebaixadas as súas rendas.

 Libra aos propietarios que sexan persoas físicas, das obrigacións de rebaixar, aínda que sexan grandes tenedores. 

O Goberno renuncia á súa obrigación de establecer uns mínimos comúns ao conxunto do Estado, trasladando ao criterio das CCAA tanto a declaración de zonas tensionadas, como a posibilidade de recargas no IBI (carga insignificante e discriminatoria) onde ademais, terán que decidir os concellos. Xa as CCAA autónomas gobernadas polo PP: Galicia, Castela León, Madrid, Andalucía e Murcia declaráronse insumisas a esta lei, co que ao redor de 20 de persoas veranse privados das escasas vantaxes desta lei, aumentando a discriminación en razón do territorio de residencia.

 Non establece ningún réxime sancionador específico para incumprimentos. 

Renuncia á utilización como Parque Público Temporal dos 3,4 millóns de casas desocupadas (datos INE). 

Tampouco da SAREB. Renuncia igualmente a iniciar a recuperación de ao redor de 65.000 millóns de euros públicos gastados na recuperación da banca na crise anterior, que podería dotar dun importante número de vivendas o inexistente parque actual. 

 Non garante o acceso ás subministracións básicas en situacións vulnerabilidade Non adopta medidas de choque para combater o sinhogarismo

En definitiva: NON GARANTE O ACCESO A UNHA VIVENDA DIGNA E ADECUADA.

 As organizacións que integramos a Iniciativa Lei Vivenda, queremos lembrar que o pasado día 30 de Setembro, e avalados por 9 formacións parlamentarias, entre elas Unidas Podemos, rexistramos a proposición de Lei polo Dereito a unha Vivenda Digna e Adecuada, que si garante o exercicio deste Dereito Fundamental, e reclamamos de todos esas formacións que utilicen ese texto que avalaron coas súas firmas para emendar o insuficiente texto do Goberno no próximo trámite parlamentario. 

 Desde a PAH, témolo claro, necesitamos un Lei que garanta o drecho á vivenda que deixe atrás os desafiuzamentos e qu epoña os cimentos para que non sexa vulnerado este dereito.

 

    Fonte P.A.H

 

 https://afectadosporlahipoteca.com/2021/11/18/presentamos-alegaciones-al-anteproyecto-de-ley-vivienda-del-gobierno/

 


  VALORACION POR AVOGADOS RES DO RECENTE AUTO C-665/20 DO TJUE Á vista do Auto C-665/20, do 17 de novembro de 2021, posto en relación co seu anterior STJUE C-125/18 e as Conclusións do Avogado Xeral do 10 de setembro de 2019, queremos realizar a seguinte valoración  

 

https://abogadosres.com/valoracion-por-abogados-res-del-reciente-auto-c-665-20-del-tjue/ 


 
 
 
 
 
 
JOSE MARI ERAUSKIN «Boas noticias desde o TJUE».
Co auto de 17 de novembro, a Sentenza do 3 de marzo de 2020 e as conclusións do Avogado Xeral do 10 de setembro de 2019, temos as ferramentas suficientes para que o índice IRPH declárese abusivo na maioría dos preitos.
 
 
DEFINITIVAMENTE HEMOS GANADO :
 

A falta de acceso a unha vivenda digna, axeitada e accesíbel impide a loita contra a pobreza en Galicia #EmerxenciaVivenda


 


Se a exclusión residencial afectaba antes da pandemia ao 35% da poboación galega, na actualidade o elevado gasto en vivenda está a obrigar a moitas familias e persoas en pobreza a priorizar gastos, incluso na calidade da alimentación, e impide de facto o éxito nos procesos e medidas de inclusión social.ç

 http://eapn-galicia.com/a-falta-de-acceso-a-unha-vivenda-digna-adecuada-e-accesible-impide-a-loita-contra-a-pobreza-en-galicia-emergenciavivienda/

 

Coa campaña #EmerxenciaVivenda as organizacións membro de EAPN pretenden visibilizar a gravidade da situación e reclamar o aumento drástico e urxente dos raquíticos orzamentos adicados ao acceso á vivenda na Xunta e na maioría dos concellos galegos e a súa coordinación coas entidades do Terceiro Sector.

As redes EAPN de Loita contra a Pobreza e a Exclusión Social en toda España e as súas máis de catro mil entidades membro veñen de lanzar a Campaña #EmerxenciaVivienda: Polo dereito a unha vivenda digna, adecuada e accesíbel, para chamar a atención sobre a emerxencia residencial e habitacional na que viven máis de 11 millóns de persoas en España. Unha problemática á que apenas se lle ten dado resposta nos últimos anos dende as administracións públicas.

A gravidade da situación é especialmente preocupante en Galicia. En palabras da presidenta de EAPN Galicia, Eloina Ingerto, na Comisión de Reactivación Económica e Social: “A vivenda é o primeiro! Non hai día en que nas nosas organizacións non escoiten este berro. Por iso síntome obrigada a recoñecer a nosa frustración e ata impotencia por non estar sendo capaces de transmitir coa gravidade que merece a situación de emerxencia residencial na que viven milleiros de familias galegas. É imposible unha reactivación económica e social se non se multiplica o investimento en vivenda digna e accesíbel”.

Antes da pandemia, Galicia xa era a comunidade autónoma en peor situación, cun 35% da súa poboación, case un millón de persoas, afectada por algún indicador de exclusión na vivenda, fronte a un 23,7% estatal (infravivenda, deficiencias graves na construción, insalubridade, amontoamento, tenencia da vivenda en precario, contorna degradada, fogares con barreiras arquitectónicas ou desproporción de gastos en vivenda fronte a ingresos), unha porcentaxe que se eleva ao 66% na poboación en exclusión severa.

A pandemia da COVID-19 e o aumento dos gastos derivados do acceso á vivenda están a agravar notablemente esta emerxencia, a pobreza e privación material. Aumentando as persoas afectadas por atrasos nos pagos relacionados coa vivenda (hipoteca, alugueiro, recibos, pobreza enerxética) pero obrigando a moitas familias a ter que priorizar estes gastos por riba doutros como a calidade da súa alimentación: mais de catrocentos mil galegas e galegos, o 14,9% da poboación, non podían permitirse no 2020 unha comida de carne, polo ou peixe polo menos cada dous días. 162.000 persoas máis que no 2019.

Aumentar o ínfimo orzamento da Xunta de Galicia e a coordinación con concellos e entidades do terceiro sector para facilitar o alugueiro social.

Fronte a esta emerxencia, a futura Lei Estatal polo Dereito á Vivenda e o Plan Estatal de Acceso á Vivenda, así como fondos como os NextGenerationUE representan unha oportunidade para asegurar a función social da vivenda en todo o territorio e facer fronte á necesidade de acceder a unha vivenda digna, axeitada e accesible que garanta a calidade de vida e os dereitos fundamentais das persoas. Ao igual que o supón o Pacto de Vivenda de Galicia 2021-2025.

A campaña denuncia que na maioría de comunidades autónomas e concellos hai unha clara falta de dotación orzamentaria así como de políticas e medidas fortes e cohesionadas que apuntalen o dereito á vivenda e reclama en toda España, pero de xeito especial en Galicia, considerar o investimento en vivenda digna e accesíbel como obra pública prioritaria.

É urxente o aumento do ínfimo orzamento do Instituto Galego de Vivenda e Solo (IGVS) da Xunta de Galicia e que este sexa executado na súa totalidade. O recoñecido esforzo deste departamento e do seu persoal non pode afrontar evidencias como que as 3.534 vivendas do parque público de vivenda para alugueiro social en Galicia no 2019 so supoñan o 0,32% das vivendas principais. 3 veces menos que a media estatal do 0,96% e 30 veces menos que no conxunto da Unión Europea (9,3%). Ou que o 40% das vivendas actuais precisen melloras de accesibilidade.


Como sumarse á campaña #EmerxenciaVivienda ?


Calquera organización do Terceiro Sector pode asinar o manifesto na web da campaña: Participacionsocial Ermergencia Vivenda

A calquera persoa afectada pídeselle contar a súa realidade ou publicar fotos e vídeos nas súas redes sociais mostrando a emerxencia do acceso á vivenda coa etiqueta #EmerxenciaVivienda

Fonte: Eapn-galicia.

venres, 22 de outubro de 2021

http://js.redirect.hp.com/jumpstation?bd=all&c=none&locale=all&pf=cmnb&s=tripadvisor_W10_iefavsbar&tp=iefavs

 REUNIÓN COA VALEDORA DO POBO ANTE A GRAVÍSIMA ACTUACIÓN DAS ENTIDADES FINANCEIRAS.


Jose María Erauskin e Maite Ortiz estarán este luns 25 de outubro coa Valedora do Pobo, para denunciar o incumprimento na Galiza do Código de Boas Prácticas por parte das entidades financeiras

 


 


O próximo luns día 25 Jose María Erauskin e Maite Ortiz, coñecidos por investigar e demostrar ante o Tribunal de Xustiza da Unión Europea a abusividade do Índice de Referencia dos Prestamos Hipotecarios I.R.P.H. Colaboradores de Stop Desafiuzamentos Guipúscoa e da coordinadora das P.A.H e colectivos Stop-Desafiuzamentos Galiza, así como de outros colectivos polo dereito a vivenda en todo o Estado, reuniranse coa Defensora do Pobo Galego en representación da Coordinadora Galega.

Tratarán varios temas relativos a dificultades para facer efectivo o dereito a vivenda pero neste momento queremos destacar, xa que temos varias familias nesta situación, o incumprimento por parte da entidade financeira //Abanca, e en xeral de todas as entidade financeiras, do Real Decreto-Ley 6/2012 De Medidas Urxentes de Protección dos Debedores Hipotecarios, coñecido como Código de Boas Prácticas, reformado pola Ley 1/2013 de Medidas para Reforzar a Protección dos Debedores Hipotecarios Reestruturación de Débeda e Aluguer Social.

Moitas entidades financeiras acolléronse voluntariamente, xa que o lexislador non o esixiu legalmente, o Real Decreto 6/2012 para aparentar unha mellor imaxe social pero están a incumprilo de xeito case sistemático. As medidas previstas no Anexo do Real Decreto actúan en tres niveis, medidas Previas, complementarias ou substitutivas a Execución hipotecaria e van dende a reestruturación da débeda para facilitar o pago, pasando por unha quita da débeda, ata a dación en pago e aluguer social. A entidade está obrigada ofrecelas no momento que se produce o impago e coñece as dificultades económicas do prestatario.

Jose María Erauskin e Maite Ortiz que levan un caso dunha compañeira do Ferrol con un crédito hipotecario no Banco Santander xa advertiron o Banco de España, no seu momento, diste incumprimento. Respostándolle o 21 de xuño de 2019 nun escrito de 18 páxinas onde conclúe o Banco de España que a entidade Podería ter quebrantado a normativa de ordenación e disciplina e, en todo caso, as boas prácticas bancarias.

En Ourense o caso dunha compañeira que leva litigando dende o ano 2014 con //Abanca, pide axuda a Stop-Desafiuzamentos Ourense o 14 de febreiro de 2018, estando o procedemento xa en fase de poxa, faise cargo José María Erauskin e Maite Ortiz. Remata con un auto favorable emitido o 18 de setembro de 2019, de Sobresemento do Procedemento de Execución Hipotecaria, xa que o procedemento iniciouse en base a cláusula de rescisión anticipada declarada abusiva polo Tribunal de Xustiza da Unión Europea o 26 de xaneiro de 2017. Neste auto o Xulgado de Primeira Instancia nº1 de Ourense ordena literalmente reintegrar a executada a situación anterior o despacho da execución para que poida seguir co pago do crédito, ademais liquida 902,46€ a seu favor e condenando a entidade a pagar as costas xudiciais. //Abanca que tiña a obrigación de ofrecerlle a nosa compañeira no ano 2014 acollerse o Código de Boas Prácticas, no momento do primeiro impago, evitándose o litixio. Non so non cumpriu con esta obrigación. Xa ditado o auto e liquidadas as costas, no 2019 Intentou adueñarse indebidamente do diñeiro das costas xudiciais destinándoas o pago do crédito, e sigue a día de hoxe sen cumprir co ditado no auto xudicial.

A gravidade dos feitos e tal en Galiza que, según Maite Ortiz e Jose María Erauskin, poderíasmos estar a falar de que máis da metade dos desafiuzamentos poderían terse evitado si se houbera cumprido o previsto neste Real Decreto, podendo chegar esta cantidade ata o 90% . Xa que unha das condicións para poder acceder o Código de Boas Prácticas e a relación do prezo da vivenda co número de habitantes da cidade onde este sita.

Lembramos que moitas entidades foron rescatadas, no caso de //Abanca con 9.000 millóns € diñeiro público, e agora permítense actuar desta maneira contra as familias. As vivendas das cales as expulsan rematan na S.A.R.E.B Sociedade para a xestión de Activos para a Reestruturación Bancaria, a maior inmobiliaria de Europa Intervida para soster os prezos a alza con 45.000 millóns de € de diñeiro público.

Por todo esto acudimos o amparo da Defensora do Pobo Galego a que de traslado o Poder Xudicial, e o lexislativo que lle competa, para rematar de xeito efectivo e definitivo con esta praxe das entidades financeiras que tanto sufrimento está a causar.




Debate na Televisión de Vigo sobre a proposta de Lei de Vivenda - O noso compañeiro Roberto Pereira membro da Coordinación de PAHs e STOPs da Galiza, participou na mesa de debate - Vídeo completo en dúas partes 

 xoves, 14 de outubro de 2021

 O noso compañeiro Roberto Pereira membro da Coordinación de PAHs e STOPs da Galiza, participou na mesa de debate, celebrada onte en TeleVigo, no programa (Vigo a debate) dirixido por Marci Varela.

TeleVigo

O Goberno quere poñer en marcha a que sería a primeira Lei de Vivenda da historia do noso país e nós queremos estudar que consecuencias terá a aprobación desta Lei na nosa comarca. Para iso contaremos coa opinión de:

- Diego Esquer, director territorial Noroeste e Baleares en Gesvalt Sociedade de Tasación.

- Pablo Campos, socio en Beneite Investimentos Inmobiliarias.

- Luís Blasco, vicepresidente de Adicae Galicia.

- Roberto Pereira, portavoz da Plataforma Stop Desafiuzamentos de Ourense.

PRIMEIRA PARTE.

 https://www.youtube.com/watch?v=M7YYYRa3nTU

https://www.youtube.com/watch?v=M7YYYRa3nTU

 

SEGUNDA E ÚLTIMA PARTE.

 https://www.youtube.com/watch?v=yiHzccx6KQM

https://www.youtube.com/watch?v=yiHzccx6KQM 

 

 

Valoracións da PAH sobre o acordo de Goberno de PSOE e Unidas Podemos sobre a Lei de Vivenda - A futura Lei de vivenda ten que garantir que este dereito nunca máis será esmagado 

domingo, 10 de outubro de 2021


  A futura Lei de vivenda ten que garantir que este dereito nunca máis será esmagado

O pasado martes facíase público que no Consello de Ministros se alcanzou un acordo en materia de vivenda entre os socios do Goberno de PSOE e UP.

Valoracións da PAH sobre o acordo de Goberno de PSOE e Unidas Podemos sobre a Lei de Vivenda

Desde a PAH, á espera de poder analizar en profundidade a totalidade do acordo asinado, explicitamos que a futura Lei de vivenda debería contemplar as medidas estruturais e de urxencia contidas na Proposición de Lei de Garantía do Dereito á Vivenda Digna e Adecuada que rexistramos o pasado xoves

No entanto, sobre as medidas coñecidas en materia de desafiuzamentos, lamentamos que non se incluíron ningunha das recomendacións que sistematicamente vén reiterando o Comité DESC da ONU nas súas repetidas condenas a España por vulneración do Dereito á Vivenda, xa que nin se inclúe o xuízo de proporcionalidade previo a un desafiuzamento, nin se prohiben os desafiuzamentos de familias vulnerábeis sen alternativa residencial. Tampouco se inclúe a obrigación a grandes tenedores de ofrecer alugueiro social a familias vulnerábeis antes de proceder a un desafiuzamento.

En relación ao control de alugueiros, non se garante a súa aplicabilidade ao conxunto do Estado, como permite o artº 149.1 da CE.

Pese a todo, o Goberno dispón dunha Lei xa rexistrada no Congreso: A Lei de Garantía do Dereito á Vivenda Digna e Adecuada, que debería servir de plataforma sobre a que traballar no trámite parlamentario, e que conta co referendo de máis de 150 organizacións de carácter social, sindical de pensionistas, de mozos, de consumidores, entre moitas máis, e que é espello do que a cidadanía ansía para afrontar o endémico problema de vivenda e a permanente situación de emerxencia residencial que sufrimos neste país.

A medida que se van coñecendo máis detalles podemos empezar a valorar o acordo, que dista moito de ser unha Lei estrutural que garanta o dereito á vivenda.

O Estado necesita, si quere ser estado avanzado, un punto de inflexión que se converta nunha mensaxe clara á poboación de que este dereito está realmente garantido para toda a cidadanía e non será nunca máis esmagado. Coa lei que presenta o goberno continuaranse violando os Dereitos Humanos ao continuar os desafiuzamentos de persoas vulnerábeis sen alternativa residencial e non ofrecerá solución real algunha para os máis de 79.000 desafiuzamentos que están por vir cando decaian as medidas excepcionais este 31 de Outubro. Tampouco soluciona as débedas para sempre que miles de familias teñen por non poder pagar a súa hipoteca, nin tan só soluciona a baixada de prezos nos alugueiros, nin responsabiliza aos bancos e fondos voitres rescatados con diñeiro público a que poñan as vivendas a disposición da cidadanía.

Temos unha mensaxe clara e alta para o presidente Pedro Sánchez e os seus socios de Goberno, Yolanda Díaz: Existe un clamor cidadán a lexislar dunha vez por todas medidas que freen a emerxencia residencial e poñan os cimentos para garantir o dereito á vivenda de toda cidadanía, traballen niso.


Fonte: PAH | 08.10.2021

✅ Boletín Oficial das Cortes Xerais (Congreso dos Deputados) Nº192-1. | 08.10.2021 | Proposición de Lei de Garantía do Dereito á Vivenda Digna e Adecuada. | Acceder/Baixar.

 

Presentamos e rexistramos a proposta alternativa ao Goberno en materia de dereito á vivenda - Máis de 150 entidades e 9 grupos parlamentarios esixen a Lei de garantía do dereito á vivenda digna e adecuada.

 

  sábado, 2 de outubro de 2021

https://www.youtube.com/watch?v=R2W2Z5kftNQ

 


  Stop-Desafiuzamentos, é unha das entidades que amosaron o seu apoio á iniciativa duna proposta de
Lei de Garantía do Dereito á Vivenda Digna e Adecuada.

Presentamos e rexistramos a proposta alternativa ao Goberno en materia de dereito á vivenda

Máis de 150 entidades e 9 grupos parlamentarios esixen a Lei de garantía do dereito á vivenda digna e adecuada


Esta Proposta de Lei foi elaborada por organizacións da sociedade civil que levan moitos anos traballando sobre o terreo a problemática da vivenda ante a falta de solucións e a escaseza de recursos por parte da administración pública, e conta co respaldo de máis de 120 organizacións de todos os ámbitos: sociais, sindicais, xuvenís, de pensionistas, de consumidores...

A nosa Lei de Garantía do Dereito á Vivenda Digna e Adecuada afronta os diferentes aspectos que se deben abordar si quérese garantir o Dereito á Vivenda e resolver a crise residencial que se arrastra no conxunto de nacións e pobos do Estado.

Para o seu rexistro, contamos co apoio dos partidos políticos Unidas Podemos, ERC, EH-Bildu, JuntsxCat, Máis País, CUP, Compromís, Nova Canarias e BNG, que comprometeron coas súas firmas o apoio tanto a esta lei, como ás medidas que contén.

Un paso adiante fronte ao bloqueo do PSOE

Pero esta lei non xorde dun conflito entre socios, senón dun conflito social que enfronta a poderosos lobbies financeiros e inmobiliarios que ven na vivenda unha forma de especulación e enriquecemento, co resto da sociedade: nos primeiros 6 meses de 2021 levamos acumulados

22.532 desafiuzamentos malia as medidas especiais de protección pola pandemia confirmando o carácter sistémico da urxencia residencial que sufrimos no Estado. Precisamente é un dos estados do mundo nos que as familias destinan maior proporción dos seus ingresos a pagar o alugueiro por mor das desproporcionadas subidas durante os últimos seis anos, feito que xerou un empobrecemento sistémico nos fogares inquilinos.

Por todo iso, as organizacións que defendemos a vivenda damos un paso adiante e rexistramos esta lei para garantir a protección do Dereito á Vivenda. Este xesto facémolo acompañadas dunha gran maioría social representada a través de máis de 120 organizacións sociais, sindicais, xuvenís, de pensionistas, de consumidores... en definitiva cunha transversalidade tan ampla como o é este Dereito.


O contido da lei

Esta lei desenvólvese en cumprimento dos compromisos internacionais do Estado en materia de Dereitos Humanos, así como do propio mandato constitucional, para garantir o Dereito á Vivenda e eliminar as trabas que impiden por centos de miles de cidadás o acceso a unha vivenda adecuada e digna.

A Lei que rexistramos hoxe se estrutura en nove títulos, cun total de 94 artigos, nos que se establecen as bases para facer efectivo o dereito á vivenda. Como aspectos fundamentais:

Establécese o Dereito á Vivenda como dereito subxectivo exixíbel para asegurar a súa protección, e establécense novas garantías xudiciais moi definidas para evitar o abuso de Dereito contra os habitantes susceptíbeis de desafiuzamento, o que foi condenado reiteradamente polos Tribunais de Xustiza Europeos e o Comité DESC de Nacións Unidas.

En materia de desafiuzamentos, a lei prohibe os desafiuzamentos a persoas ou familias vulnerables mentres non haxa garantía dun realoxo digno e adecuado, e obriga aos grandes propietarios a facer alugueiros sociais como opción prioritaria ante o desafiuzamento. Prohíbense expresamente os desafiuzamentos con data aberta e se lexislan diferentes medidas para evitar o sobre endebedamento, como son a dación en pago e limítase a responsabilidade ao ben hipotecado incluíndo maior selectividade a unha segunda oportunidade e lograr deixar atrás a lei hipotecaria inxusta que se levou por diante o soño de miles de familias e das súas avalistas.

En materia de alugueiros, a lei presentada, complementa unha regulación dos alugueiros flexíbel en base a un índice de mercado co obxectivo de limitar e baixar o prezo das rendas para que supoñan un custo asumible para a maioría da poboación. Así mesmo, a renovación automática e obrigatoria dos contratos de arrendamento a condición de que a inquilina cumpra coas súas obrigas e o arrendador non precise da vivenda para goce propio ou dun familiar. Os honorarios, serán sempre a cargo da parte arrendataria.

No ámbito do sinfogarismo, a Lei establece o Dereito á Vivenda como Dereito subxectivo e garante a protección inmediata en aloxamentos adecuados para toda persoa que caia ou se atope en situación de sinfogarismo.

✔ En canto ao parque de vivenda pública, co obxectivo de protexelo e amplialo prohíbese a súa venda e fíxase un obxectivo de solidariedade urbana do 20% antes do ano 2050 para mobilizar vivenda mediante diferentes ferramentas como son a cesión obrigatoria, o tenteo e retracto de grandes propietarios como pode ser a SAREB e entidades financeiras rescatadas con diñeiro público en 2009.

Así mesmo garántese o acceso a subministracióna básicos, creando unha tarifa social e prohibindo os cortes de auga, luz ou gas a persoas en exclusión residencial.

Para finalizar a Lei desenvolve a participación cidadá en políticas de vivenda e abórdase o réxime de control e sancionador para desenvolver as diferentes medidas explicadas.

Este conxunto de medidas estruturais son necesarias para revertir un modelo anti social de vivenda baseado no trasgase sistemático de diñeiro público a petos privados, sen xerar ningún valor ao patrimonio público (a libre especulación) que levou a decenas de miles de persoas a perdelo todo ante a inacción dos diferentes Gobernos.

Neste momento e cos apoios parlamentarios que xa se comprometeron a apoiala, só a negativa do PSOE impide que o Dereito á Vivenda pase a estar protexido con todas as garantías.

Agradecemos aos partidos asinantes o seu compromiso para defender dentro do Congreso a aprobación desta Lei de Garantía do Dereito á Vivenda, e esiximos ao PSOE que se poña tamén ao lado da cidadanía e achaie o camiño para a aprobación desta Lei, comezando por axilizar o seu paso pola Mesa do Congreso e por dar luz verde votando Si á súa toma en consideración.

Pola nosa banda desde hoxe mesmo comezamos a organizarnos para redobrar a presión e mobilizar á poboación xeral para conseguir este obxectivo e garantir o acceso a unha vivenda digna, adecuada, alcanzábel e accesíbel.

Pode-se!


Consulta a Lei e a campaña en iniciativaleyvivienda.com.

Fonte: PAH.


xoves, 18 de febreiro de 2021

 Manifesto da Iniciativa por unha Lei que Garanta o Dereito á Vivenda.

 


Movementos de vivenda, sindicatos laborais, Mareas, Pensionistas, Sanidade, ONG e decenas de organizacións, facemos fronte común de presión #ante o anuncio da inminente Lei de Vivenda anunciada polo PSOE.
 
O Goberno está a preparar a chamada Lei polo Dereito á Vivenda; de feito, parece que o borrador da lei entrará no Consello de Ministros de maneira inminente e remitirase de inmediato ao Congreso para o seu debate e aprobación. 
 
Tras 42 anos de absoluta vulneración deste dereito humano, debemos remarcar que a nova Lei será papel mollado se non protexe e garante de maneira efectiva o Dereito en todo o territorio. Non deixaremos escapar a oportunidade que brinda a elaboración da primeira lei estatal na materia para conseguir un avance histórico na cobertura deste dereito fundamental.
 
A crise habitacional é innegable: Máis de 32.000 persoas sufrindo sinhogarismo, 12 millóns de persoas en risco de exclusión social, máis de 1 millón de desafiuzamentos entre 2008 e o 3 Tr do 2020, moitos agravados con cláusulas abusivas e executados cunha lexislación contraria aos estándares europeos sen importar que houbese menores ou anciáns dependentes. Por iso, as abaixo asinantes non estamos dispostas a permitir que sexan o sector financeiro, as grandes inmobiliarias e os fondos voitre quen dite o texto desta Lei. Contra as presións dos especuladores, chamamos á xente do montón a sumarse á mobilización necesaria para asegurar a protección deste Dereito humano no noso país.
 
En España, o 36,1% da poboación destina máis do 40% dos seus ingresos ao pago de vivenda e subministracións básicos, e outros miles de fogares novos nin sequera poden formarse, de feito unicamente o 18,5% da poboación entre 18 e 29 anos emancipouse polas enormes dificultades para acceder e manter unha vivenda estable. 
 
Mentres segundo o INE (2011) hai 3,4 millóns de vivendas baleiras, moitas delas en mans de grandes garfos, o Parque de Vivenda Pública e Social é entre 7 e 10 veces menor que o doutros países desenvolvidos de Europa.
 
No estado español as vivendas sociais representan un 2,5% do parque de vivendas principais, nada que ver coas porcentaxes dalgúns países europeos da nosa contorna (Holanda 30%, Austria 24%, Reino Unido 17,6%. Francia 16,8%).
 
Despois de entregar máis de 60.000 millóns de diñeiro público para o rescate bancario que non foron devoltos, é de xustiza que a nova Lei faga fronte á emerxencia habitacional que sufrimos. Garantindo, así, unha vivenda para quen o necesite mediante un orzamento suficiente en políticas de vivenda pública e establecendo mecanismos legais que obriguen, aos responsables financeiros da crise inmobiliaria e aos grandes garfos de vivenda, a asumir responsabilidade social e evitar novas burbullas especulativas.
 
Levamos demasiados anos sufrindo a quen pon os seus beneficios privados por encima da vida e saúde de millóns de persoas. É o momento de que as Administracións públicas asuman a súa responsabilidade e cumpran coa súa deber de protexer e garantir un dereito humano que é básico para asegurar a integridade física, a dignidade, o acceso a outros dereitos fundamentais e o desenvolvemento persoal que todos nos merecemos.
 
As organizacións asinantes deste manifesto unimos forzas para lanzar unha campaña estatal de mobilización cidadá e conseguir que a Lei polo Dereito á Vivenda inclúa como mínimo estas 8 medidas de aplicación directa en todo o territorio:
 
1) A lei debe garantir o dereito a unha vivenda digna, alcanzable, accesible e adecuada como dereito subxectivo, garantindo que esta protección sexa efectiva e evitando que ningunha persoa sufra situación de sinhogarismo.
 
2)Stop desafiuzamentos de persoas vulnerables sen alternativa de vivenda digna e adecuada, así como a obrigación de alugueiro social estable para os grandes garfos e no resto de casos reacollo digno e adecuado a cargo dos poderes públicos.
 
3)Asegurar e ampliar o parque público de alugueiro social, como mínimo ao 20% do conxunto de vivendas en vinte anos, facendo fronte á emerxencia habitacional de forma prioritaria. 
 
4)Regulación estatal de alugueiros a prezos adecuados aos salarios da poboación en cada zona do territorio. Modificación da lei de arrendamentos urbanos para dar protección e estabilidade aos inquilinos do conxunto do país.
 
5)Garantir as subministracións básicas de auga, luz, gas e acceso ás telecomunicacións para evitar a fenda dixital como parte dunha vivenda digna.
 
6)Garantir unha segunda oportunidade efectiva para os fogares con débedas hipotecarias, e desenvolver medidas contra o sobreendeudamiento e os abusos financeiros e inmobiliarios.
 
7)Ampliación orzamentaria para vivenda social e políticas sociais de vivenda ata chegar á media europea de parque público, destinando como mínimo o 2% do orzamento estatal. Asignación dunha parte suficiente dos fondos europeos de recuperación a este obxectivo.
 
8)Participación activa da poboación en toda a política de vivenda e urbanismo.
 
É imprescindible que a Lei polo Dereito á Vivenda incorpore estas demandas de afectadas e sociedade civil, que afectan á dignidade das persoas e aos Dereitos Humanos, blinde as lexislacións autonómicas máis progresistas e de cumprimento, dunha vez ao PIDESC e aos ditames de Nacións Unidas e dos Tribunais Europeos, sen atrasar a súa aplicación a desenvolvementos normativos posteriores. 
 
Por imperativo constitucional e estatutario corresponde ás Comunidades Autónomas definir e desenvolver as políticas de vivenda, pero o establecemento das condicións básicas que garantan a igualdade dos cidadáns no exercicio do dereito constitucional á vivenda é competencia irrenunciable do Estado, debendo ser comúns as bases deste dereito esencial, conforme ao disposto no artigo 149.1.1.a de a Constitución.
 
Existe unha maioría social e tamén parlamentaria que apoia estas medidas, pero temos claro que só coa mobilización de toda a poboación conseguiremos que esta Lei sexa a garantía do Dereito á Vivenda. 
 

domingo, 24 de xaneiro de 2021

Real Decreto-ley 1/2021, de 19 de enero, de protección de los consumidores y usuarios frente a situaciones de vulnerabilidad social y económica.

 

O Real Decreto-Lei 1/2021, de 19 de xaneiro, de protección dos consumidores e usuarios fronte a situacións de vulnerabilidade social e económica, publicado no BOE núm. 17, de 20/01/2021, na disposición final primeira, modifica o recente Real Decreto-lei 37/2020, de 22 de decembro que a súa vez modificaba nalgúns aspectos o Real Decreto-lei 11/2020, de 31 de marzo, de medidas urxentes para facer fronte ás situacións de vulnerabilidade social e económica no ámbito da vivenda.