domingo, 7 de xuño de 2015

 ¡¡ DERRUBO DUNHA CASA EN REZA !! 


 

Día 8 de xuño a familia está a espera dalgunha comunicación oficial, como se acordara o día 4 de xuño.Non hai dispositivo policial, presentase un bomnbeiro, pero non se acerca a comitiva xudicial. Cremos que tentan desmovilizar a cidadanía. De momento resisitmos e a casa de Migule e Rosa sigue es en pe.



 

 Día 4 de xuño primeiro intento de derrubo; Situación en Reza:

¡ ESTADO DE SITIO !
Os camiños a casa os montes colindandes todo rodeado de policía impedindo a solidaridade veciñal.
Temos que chegar agochados...

Logo de comprobar, o avogado da familia, que pretendian efectuar o derrubo sin cumplir a normas pertinentes, non hai xefe de obra, non hai seguro de demolición non hai plán de derrubo.
Lembramos que varios constructores se negaron a tirar a casa desta familia, tamén renunciou o arquitecto inicial. Finalmente apareceu algun contrutor dispotos un " voluntario".
Acordase aplazar o derrubo ata o día 8 de xuño.



 



O fillo de Rosa e Miguel, deseperado ante a situación, logo de 25 anos de loita, que está a vivir a súa familia subese o teito da casa  clamando xusitza.
https://www.youtube.com/watch?v=igjaw5tiaUU












Evento en facebook:
https://www.facebook.com/events/1453024425008216/


Seguimento nos medios:
http://www.laregion.es/articulo/ourense/stop-desahucios-critica-derribo-casa-ourense/20150603203433547663.html

http://www.farodevigo.es/portada-ourense/2015/05/24/dignidad-frente-cacicada/1246054.html

 http://www.laregion.es/articulo/ourense/casi-60-arquitectos-derribo-casa-reza/20150603085316547488.html

http://www.laregion.es/articulo/ourense/convertiran-casa-reza-museo-evitar-derribo/20150601073107547041.html

http://www.vtelevision.es/informativos/viav/2015/06/05/0031_4276055354001.htm

http://www.lavozdegalicia.es/noticia/ourense/ourense/2015/06/04/director-obra-derribo-casa-reza-renuncia-ejecutar-proyecto/00031433401782812250773.htm

http://www.lavozdegalicia.es/noticia/ourense/ourense/2015/06/06/nueva-moratoria-derribo-casa-reza/00031433584619744669575.htm





O colectivo stop-desafiuzamentos Ourense Solidarizase coa familia que vai a ser despexada este xoves día 4 de xuño ás 9 da mañá, para posterior derribo da súa vivenda.
Non é de recibo e parécenos imprudente que se ordene o derribo desta vivenda cando as administracións son incapaces de ofrecer un marco xurídico estable, máis nun caso no que hai indicios razoables de prevaricación.
Non é lóxico causar tanto dano a unha familia, que poder ver como tiran a súa vivenda, para que a continuación se declare esta zona urbanizable, no próximo PXOM.

Esta Casa foi construida nunha finca familiar situada a carón da casa dos seus abós, están arraigados nesa terra e non se merecian esto. Si houbera xustiza e non estivera sometida os usos e abusos caciquís, tan coñecidos en Ourense, esta dramática situación non se tería dado... ¡ Estamos fartos !.
Polo momento quedou suspendido ata o lúns, co apoio dás compañeiras que se acercaron a amosar o seu apoio esta familia, ante unha situación tan dramática.
Confiemos que a cordura entre nas conciencias das persoas e frenen esta loucura.

Non se comprende tanta enquina en conseguir o derrubo desta vivenda de non ser por que Miguel foi un activista contra a depuradora de Reza que finalmente foi declarada ilegal, iso si non se ordeou o a seu derrubo. Hai que lembrar que o veciño denunciante, que foi nas listas do partido popular en algunha ocasión, non lle foi suficiente que se declarar a obra fora de ordenamento, foi ata as últimas consecuencias e pediu o derrubo urxente.

O derrubo coincide co cambio de goberno municipal e en vésperas de aprobar un novo PXOM que xa está practicamente rematado que declararía esta zona " rural urabanizable" quedando legalizada a casa.

O conflito comezou no ano 91 cando Rosa e Miguel solicitan autorización para construír en chan rústico, e concedéselle, pasados dous meses Antonio o veciño denunciante solicita construir vivenda na finca colindante con Miguel e Rosa e denegáselle. Coincidindo con un cambio de goberno municipal a Comisión Provincial de Urbanismo anula a autorización a Rosa e Miguel e autoriza a construír a Antonio alegando que non existen os 50m de distancia entre vivendas pertinente para construír en chan rústico. Si se observan os escritos oficiales presentados no blog
https://ratasde2patas.wordpress.com veremos como a primeira licencia en concederse e a de Miguel e Rosa polo tanto a casa ilegalmente construída e a de Antonio. Cando piden os expedientes de denegación á comisión provincial, non  llos entregan, recentemente solicitados polo Tribunal Superior de Xustiza de Galicia descubrese a pe de paxina, esquecéronse de borralos, " SIN CONTESTAR POR ORDE DEL JEFE ".Coa aprobación do anterior PXOM 2003 agora declarado ilegal, por sentencia do supremo, a casa quedaba en terreo rural urbanizable e legalizadas as dúas vivendas,  con esta catalogación do chan non se precisan os 50m. Declarado ilegal o PXOM o denunciante continua adiante a ata hoxe XUÑO DE 2015 Cando  se ordea a demolición.



 







Niste blog a familia detalla todo o acontecido dende o ano 1991:

https://ratasde2patas.wordpress.com/


" SIN CONTESTAR POR ORDEN DEL JEFE "

Demolición inminente de una casa en Reza.
Un desahucio propiciado por las acciones de un vecino alentado
por la política caciquil del Partido Popular
El desahucio que la administración pretende con la demolición de nuestra casa tiene su origen en la
anulación de la licencia urbanistica que se concedió en Marzo de 2011.
La licencia fue recurrida por el colindante-denunciante que lleva mas de veinte años acosando
nuestra casa; aunque su vivienda no tiene licencia municipal.
En la Sentencia de 3 de Abril de 2.013 del Juzgado de lo Contencioso-Administrativo nº1 de
Ourense se subraya:
-... “ atendiendo al argumento impugnatorio relativo a la anulación, por sentencia firme,
de la Ordenación del PXOM (2003)”...
En este procedimiento judicial no fue acordada la demolición de la vivienda , y aunque es
cierto que la clasificación del planeamiento aplicable a la parcela (debido a la anulación del
PXOM 2003) es la de suelo no urbanizable en la propia sentencia se recoge:
-...” ello con independencia y sin perjuicio de que por circustancias sobrevenidas pudiese
existir a día de hoy causa justificada para alterar esa clasificación.”
Entre las posibles causas sobrevenidas estarían la aprobación del nuevo PXOM (en trámite) o la
Modificación puntual de Delimitación do núcleo de Reza ( Expte.2014002145). El desgobierno
municipal y la incompetencia de algunos funcionarios impidieron que alguna estas causas tengan
prosperado. Solo subrayar en este punto que en un Informe del Catedrático de Urbanística y
Ordenación del Territorio da E.T.S.A da Universidad de A Coruña, presentado no Concello, en el
que incorpora elementos del proyecto (Modificación puntual...) entiende que la parcela donde sen
encuentra nuestra casa debe contar con la clasificación de Núcleo Rural.
El colindante-denunciante instó al Juzgado Contencioso nº1 la demolición; y en un Auto 10.06.2014
ordenó al Concello de Ourense la ejecución subsidiaria del derribo de la vivienda.
Pero el proceso que no es otra cosa que una Cacicada continuada en 24 años tenemos que poner de
manifiesto :
El proyecto de legalización (3937/2005) contaba el 17.02.2006 con todos los informes técnicos
favorables, cumpliendo las normas de la Xunta y del PXOM vigente. Pero la tramitación del
mismo fue suspendida por una Providencia del Concejal-Delegado Enrique Nóvoa López y para
completar la faena la Junta de Gobierno Local (1 de Junio de 2006) acordó:
Requerir a doña Rosa María Alonso Alvarez, para que en el plazo de un mes proceda a la
demolición... ( lo que fue ratificado nuevamente por la misma Junta de Gobierno en Marzo de 2007
antes de las Elecciones municipales 2007.
No fue hasta Enero de 2.010 (con otro Gobierno Municipal) que se alzó la suspensión de la
tramitación del Expte. de Legalización y aunque ya contaba con los informe favorables la licencia
no se concedió hasta 10 de Marzo.
Seguimos retrocediendo en el tiempo de las cacicadas:
El 07.10.1999 la Comisión Muncipal de Gobierno que presidía D. Manuel Cabezas Enríquez acordó
Requerir a doña Rosa Maria . . . para que el el plazo. . . proceda a la demolición . . . en esta
ocasión reolviendo una denuncia del colindante-denunciante.
Recurrido ante el Juzgado de lo Contencioso-A nº1, dictó sentencia (16-1-2001) en la que se
destaca (Fundamento II). . .” la mencionada singularidad se acentúa si se observa que, en
realidad, quien primero presentó la solicitud de licencia fue la actora ( Rosa Mª Alonso) en
fecha 22-5-1991, mientras que la solicitud del Sr. Alén Fdez se presenta en fecha 8-8-1991. Y
por tanto en el FALLO recoge: ...” Acordando se proceda al archivo del expediente”...
Pero en el recurso presentado, por el colindante- demandante ante el TSXG , el 25-11-2004 se
pronunció Revocando la sentencia del Juzgado C-A nº1 y manteniendo el Acuerdo municipal de
7-10-1.999.
Como ya se había aprobado el PXOM 2003, procedía solicitar la legalización lo que ya relatamos.
Y llegamos a la Cacicada Inicial o sea La Gran Cacicada:
En la Comisión Muncipal de Gobierno de 5 de Febrero de 1992 adoptó entre otros, los siguientes
Acuerdos :
“DENEGAR a D. ANTONIO ALEN FERNANDEZ licencia urbanística para construcción de
una vivienda unifamiliaren Aira-Barreiros, Reza de conformidad con los informes técnico y
jurídico que obran en el expediente , y de los que se le dará traslado”
“INFORMAR FAVORABLEMENTE la concesión de licencia urbanística de construción de
vivienda unifamiliar en “Ouxea”, Reza a instancia de Dª ROSA Mª ALONSO ALVAREZ, y
pase el expediente a la Comisión Provincial de Urbanismo”
La Cacicada tiene su punto crucial:
La Comisión Provincial de Urbanismo (CPU) de 06.02.1.992 adoptó el acuerdo:
...”CONCEDER a d. Antonio Alén Fernandez la licencia solicitada para construcción de una
vivienda unifamiliar en Aira-Barreiros-Reza . . .
El acta está firmada por José Jesus Cudeiro Mazaira (Secretario de la CPU)
El Jefe Provincial de Urbanismo fdo. Jesús Leal Martín el 11.02.1992 envía un escrito al ILMO. SR
DIRECTOR XERAL DE URBANISMO para que . . .”si V.I. lo estima oportuno, con urgencia, se
requiera al citado Ayuntamiento ( OURENSE ) a efectos de que anule o revoque tal acuerdo”. .
se refiere a la denegación de licencia a D. Antonio Alen Fdez. Adoptada por la Comisión de
Gobierno el 5 de Febrero.
Ni que decir tiene que el 25-05-1992 el antedicho Jefe Provincial de Urbanismo le notifica a Rosa
Mª Alonso Alvarez que . . “ DENEGA-LO solicitado (Autorización para construcción de vivenda
unifamiliar) . . .dado que existe una edificación autorizada outorgada pola Comisión
Provincial, ó menos de 50 m da que agora se pretende . . .
Sin dar datos acerca de la posible vivienda, como en toda omeritá que se precie. . .
Un detalle que resume el funcionamiento de la Administración:
El 10-01-2001 Rosa Mª solicitó de la Comisión Provincial de Urbanismo (COPTOPV) copia de los
Exptes.70/91 y 200/91 relativos a la vivienda del colindante-denunciante; nunca obtuvo respuesta
pues la causa , que hemos conocido a través del TSXG en Diciembre 2.014, es que en el impreso de
solicitud hay una frase manuscrita: SIN contestar por orden del Jefe.
Si se quiere conocer en detalle lo que aquí va resumido entre en el Blog

sábado, 6 de xuño de 2015

MAIO 2015.
Iste 30 de maio tivemos o encontro das pah e dos colectivos stopdesafuzamentos Galegos. Estas xuntanzas permitennos manter a rede, que tanto esforzo custou crear. É un un humilde espazo de posta en común de ideas e accións, fundamental para conseguir o dereito efectivo a unha vivenda digna e a loita contra a pobreza, e a exclusión social, no sentido amplo; a perda da vivenda e un dos actos consumados do camiño a exclsuión social.
Ante un novo escenario político, os nosos colectivos, independentes de calquer formación política, estarán activos e vixiantes no cumprimento diste dereito básico.

MAIO 2015.
O 15 de maio participamos na concentración que relembrou os 4 anos do 15M data na que a cidadanía farta das elites plutocráticas  decidiu saír a rúa a expresar a súa indignación. Non foi unha crise, vivimos unha situación crítica provocada por unha gran estafa.




MAIO 2015.
O 4 de maio as alumnas de traballo social convídannos a compartir as situacións vividas polo colectivo dende o seu comezo en novembro de 2011.

Realizase no marco dunha clase aberta no campus, a experiencia resulta moi positiva tanto par ao colectivo como para o alumnado. Amosamos que o colectivo desempeña un traballo social, non institucionalizado, de xeito absolutamente altruista e de amplo espectro.



m


MAIO 2015
Na asemblea de 6 de maio decidimos participar nos eventos convocados con motivo da campaña electoral polos medios de comunicación, ou en outros formatos. A intención foi visualizar o colectivo e interpelar as formacións políticas sobre os seus programas en materia de vivenda e servizos sociais.




venres, 10 de abril de 2015


¡ DEMASIADO TARDE !

O 3 de xuño de 2013 Logo de varias xuntanzas da comisión cidadá composta por entidades do terceiro sector social da cidade, polo colectivo stop-desafiuzamentos e por formacións políticas con e sen representación política no Concello de Ourense, creada dentro do marco do pacto cívico do concello de Ourense aprobase unha moción recoñecendo a problemática dos desafiuzamentos que están a vivir varias familias e que ía en aumento.

No punto 4 acordase a creación dunha comisión técnica, integrada por un representante dos S.S do Concello un técnico municipal dos S.S,, un psicólogo, un educador social, unha traballadora social, un avogado, un representante do concello, un representante da Xunta de Galicia, un representante do Colectivo Stop-desafiuzamentos, unha ou varias persoas afectadas por desafiuzamentos.

Dende a primeira xuntanza o representante da Xunta de Galicia non se presentou as reunións desta comisión técnica de seguimento integral das persoas afectadas por desafiuzamentos.

Debemos lembrar que o Estatuto de Autonomía de Galicia, non seu Titulo II, Capitulo I, artigo 27.3, di que corresponde á Comunidade Autónoma galega a competencia exclusiva en materia de Ordenación do territorio e do litoral, urbanismo e vivenda.

A postura do Concello de Ourense non amosou moito máis interese, movéndose máis pola presión social que polo interese que lle debería ser propio a quen representa a cidadanía de Ourense. Diste xeito solo se fixeron dúas xuntanzas desta comisión técnica deixando de funcionar pola falla de interese do Concello e Sobre todo da Xunta onde recae a política de vivenda.

O motivo deste comunicado e sinalar a falta de ética que supón que unha formación política como o PSOE, xa en precampaña electoral diga, logo de que no congreso sacasen adiante a lei de desahucios express sen ir acompañada de garantías precisas para facer efectivo o dereito a unha vivenda digna; Que logo de 4 anos de política municipal sen tomar medidas concretas, como declarar o Concenllo de Ourense libre de desafiuzamentos ou de premer as entidades financeiras con vivendas baleiras na SAREB (Banco Malo), ou de esixirlle a Xunta de Galicia máis vivenda social, nos veña agora con propaganda electoral dicindo.

“PONDREMOS OFICINAS ANTIDESAHUCIOS PARA ASESORAR A AFECTADOS Y MEDIAR CON BANCOS”.

Tivo 4 anos para facelo e non o fixo...¡ DEMASIADO TARDE !.

martes, 3 de marzo de 2015




 ¡ GRAZAS A TODAS AS PERSOAS QUE ACUDIRON ESTA MAÑA A DARLLE APOIO A MARÍA E A SÚA FAMILIA !





Enlaces da nova:
http://www.laregion.es/album/ourense/imagenes-desahucio-familia-maria-pilar/20150303165333527926.html

http://www.infolibre.es/noticias/politica/2015/03/03/una_deuda_170_euros_deja_una_familia_ourense_con_bebe_calle_29199_1012.html



 ¡ GRAZAS A TODAS AS PERSOAS QUE ACUDIRON ESTA MAÑA A DARLLE APOIO A MARÍA E A SÚA FAMILIA !

Finalmente a maquinaria do estado funcionou a perfección cando se tratou de actuar contra unha muller con unha filla de 1 ano ,que o único malo que fixo foi deixar de ter traballo como autónoma, a consecuencia de que unha empresa de maior tamaño se fixo coa limpeza dos locais que ela limpiaba, deixando de percibir ingresos e véndose obrigada a escoller pagar o aluguer ou alimentarse.

Si realmente viviramos nunha democracia sustentada nun estado de dereito isto non tería pasado. Acaso se lle pode chamar estado de dereito aquel que rompe o equilibrio do contrato social en beneficio único e exclusivo dunha xerarquía, corrupta e indemne ante a xustiza, mentres persoas e familias están o límite da pobreza e son lanzadas da súas vivendas ou viven na inseguridade perpetua sen saber cando perderán a súa casa.

A ausencia de residencia leva consigo na práctica a imposibilidade de exercer outros dereitos e impide ás persoas afectadas realizárense, tanto profesional como familiarmente e en moitos casos supón a condena á exclusión social.

No territorio galego o 18% das vivendas están baleiras Ourense lidera a media do estado con un 22,7% do total 55.936 de 245.970.

A única solución que lle ofreceu a Xunta de Galicia foi unha vivenda a 140 km, en Carballeda de Valdeorras, ou a 50 km en Castro Caldelas, sen importarlle o arraigo familiar ou as posibilidades de atopar emprego.

O concello de Ourense ofreceulle unha axuda de emerxencia, que ten que ser liberada pola Parroquia das Caldas por non chegar a tempo, (logo non é de emerxencia), para aportar as dúas mensualidades que piden por adiantado.
Con este diñeiro e o apio das compañeiras do colectivo stop-desafiuzamentos Ourense conseguise outro piso de aluguer sen mobles e axúdeselle a facer a mudanza.

Mentres se expulsa a María da súa casa a SAREB ( Sociedade de xestión de activos para a Reestruturación bancaria), tamén chamado BANCO MALO, segue a ter vivenda apalancada (ACTIVOS TÓXICOS A ESPERA DE SER MERCADAS POR FONDOS VOITRES) da entidades financeiras as que rescatamos con ata 200.000 millóns € de diñeiro público.
O lóxico nun estado de dereito sería que parte desta vivenda fose destinada a fins sociais, pero non, seguen adiante coa estafa, sen cortarse.

¿Onde queda o convenio asinado por Rajoi para a creación dun fondo de vivenda social?, ¿onde está o convenio asinado pola Xunta de Galicia con Consello Xeral do Poder Xudicial e a FEGAMP para a detección de casos de especial vulnerabilidade. Feijoo prometeu 500 vivendas sociais... ¿onde están? MARÍA E A SÚA FAMILIA SEGUEN A PRECISAR UNHA.

De momento María conseguiu outra vivenda en aluguer pero a inseguridade sigue acompañandoa, por non ter unha vivenda social que lle nega a Xunta de Galicia e que lle poida ofrecer un mínimo de estabilidade familiar.

O colectivo stop- desafiuzamentos Ourense nos casos de desafiuzamentos por ínpago de aluguer onde se enfronta o dereito a propiedade privada dun particular e o dereito a vivenda dunha familia, entende que debe ser a
administración, neste caso e competencia da Xunta de Galicia, quen actúe como garante diste dereito e non os particulares.

Así pois seguiremos a apoiar as familias que se atopen nesta situación para facer evidente que xa non hai tal estado de dereito, e que este solo actúa con rigor para botar familias a rúa mentres os corruptos que podreceron o país pasan o fin de semana na neve..."¡ sea en los Picos de Europa o en Andorra !"