O 25 de febreiro declararon no TXUE o nosos Compañeiros de Stop Giuzcoa, Maite Ortiz e Josemaría Erauskin de avogados RES.
http://abogadosres.com/
Un honor contar coa súa axuda e amizade !
O 28 de febreiro de 2016
unha familia pediu axuda a stop-desafiuzamentos Ourense. Tiñan un
crédito hipotecario asinado con UCI, Unidade de Crédito
Inmobiliario (Santander-Paribas).
Esta familia viña do
despacho dun avogado que no seu momento coñecemos na oficina de
Intermediación Hipotecaria e que o único que lle soubo dicir foi
que deixara de pagar, para isto non fai falta un avogado, simplemente
pagaron 120.000€ mentres puideron.
Cando chegou a nos vimos
que o contrato Hipotecario estaba plagado de cláusulas abusivas
entre elas o IRPH Índice Referencia Prestamos Hipotecarios. Coñecido
do abuso precisábamos demandar a UCI e para iso precisábamos un
avogado disposto a loitar un diste avogados que marcan a diferencia e
abren camiño para todas nos para facer xustiza e mudar o dereito en
favor da cidadanía. Desta maneira puxémonos en Contacto con
Josemaría Erauskin de avogados RES que levaba altruistamente o caso
de unha compañeira de Ferrol e outra na Coruña. Foi grazas o seu
altruísmo que puidemos como presentar esta demanda. Percorren todo
o estado axudando a familias que con escasos recursos para litigar.
Sentimonos profundamente agradecidos a Maite Ortiz e a Josemaría
Erauskin pola loita que estan dando e da cal nos beneficiaremos o
conxunto da sociedade. Un hnor contar coa súa amizade !
https://www.elcorreo.com/economia/farmaceutico-hondarribia-llevado-irph-luxemburgo-20190224201605-nt.html?fbclid=IwAR3FP5M5YQeaKpLTwCPal7rJnKpXhMpjztT-MIFTzY2Gl5mLjOXHN5EbnOo
http://www.irphstop.eus/es/vista-oral-en-el-tribunal-europeo-cronica-y-valoracion-de-irph-stop-gipuzkoa/
http://www.irphstop.eus/es/marco-aguiriano-europarako-estatu-idazkariak-irpharen-kaltedunoi-burla-egin-eta-espekulatzea-egotzi-digu/
Vista oral no Tribunal Europeo:
Crónicae vloración IRPH Stop Gipuzcoa.
A representante do goberno de España centrou a súa intervención en
defender á banca e atacar á súa propia cidadanía. Algúns dos argumentos
que empregou supuxéronlle un evidente encontrón co xuíz relator, co
presidente do Tribunal e co representante da Comisión Europea
José María Erauskin debullou as carencias do índice IRPH e destapou que Bankia
empregou datos marxinais para chegar a unha conclusión “radicalmente
falsa”
O Avogado Xeral anuncia que fará públicas as súas conclusións o 24 de
xuño
A sesión comezou con pouco máis de 5 minutos de atraso fronte ao horario
previsto (14:30) na sede que o Tribunal de Xustiza da Unión Europea ten
en Luxemburgo.
Tal e como estaba previsto, habilitouse a Gran Sala e o
tribunal formouse con 15 xuíces, algo reservado para os asuntos de maior
relevancia. O propio presidente do TJUE, o belga Koen Lenaerts, preside a sesión, acompañado da vicepresidenta, o española Rosario Silva de Lapuerta, e 13 xuíces máis. Entre eles atopábase o xuíz relator, o croata Sinisa Rodin. Tamén estaba presente o avogado xeral asignado ao caso, o polaco Maciej Szpunar,
que ostenta o cargo de Primeiro Avogado Xeral. Será el quen, tras
finalizar a vista de hoxe, deberá redactar e facer públicas as súas
conclusións. Tras analizar as devanditas conclusións o tribunal fará
pública a súa decisión final.
Lembremos que o tribunal debe responder a un total de 3 preguntas, a
segunda das cales está divididas en 3 subpreguntas. As preguntas poden resumirse deste xeito:
1.- Debe o juzgador analizar se a cláusula IRPH é transparente e comprensible para o consumidor
2.1.- Poden os juzgadores españois aplicar o artigo 4.2 da Directiva 93/13 a pesar de que este artigo non foi transpuesto
ao ordenamento xurídico español Lembremos que este artigo exime de
control de contido ás cláusulas que afectan o obxecto principal do
contrato (e por tanto podería eximir ao IRPH deste tipo de control).
2.2.- É necesario informar o consumidor dos seguintes feitos relativos ao IRPH:
inclúe comisións e gastos, é unha media simple non #ponderado, debería
acompañarse dun diferencial negativo, os datos para o seu cálculo non
son públicos? É necesario explicar a súa evolución pasada e previsión
futura, con gráficos comprensibles para comparalo co máis habitual
Euribor
2.3.- A falta de información supoñería falta de comprensión da cláusula
por parte do consumidor e/ou trato desleal por parte da entidade
3.- Se se declara a nulidade da cláusula IRPH, cal debería ser a consecuencia? Aplicar Euribor como sustitutivo
ou deixar o préstamo sen interese
O tribunal notificara ás partes que na sesión de hoxe desexaba centrarse
exclusivamente nas dúas primeiras preguntas, e así o fixeron en xeral
todos os que tomaron a palabra, aínda que houbo certa controversia
respecto diso entre o representante da Comisión Europea e a
representante do Reino de España.
En representación do demandante estiveron no estrado Maite Ortiz e José
María Erauskin, os avogados pioneiros que comezaron a batalla xudicial contra esta cláusula. Foi José María Erauskin quen tomou a palabra en primeiro lugar, para empezar expoñendo que, en resposta á primeira pregunta, a cláusula IRPH non debe ser eximida do control de transparencia porque non é unha cláusula obrigatoria.
A continuación, Erauskin explicou a maioría das peculiaridades do IRPH
para que os xuíces poidan comprobar que todas elas supoñen un prexuízo
para o consumidor, e que por tanto é necesario que as mesmas fosen
explicadas por parte da entidade bancaria.
En efecto, Erauskin explicou que o IRPH calcúlase con tipos TAE,
e que por tanto inclúe comisións e gastos que o consumidor abona por
duplicado salvo que se lle aplique un diferencial negativo. A necesidade
de aplicar un diferencial negativo foi fixada polo Banco de España
nunha circular, pero todas as entidades incumpriron a instrución. Erauskin engadiu ademais que o resultado do IRPH é influenciable polas entidades sen necesidade de que se poñan de acordo entre elas, algo que demostrou o informe do doutor Etxeberria
e que recoñeceu o propio Banco de España nun proceso xudicial en
Burgos. Tamén explicou que o feito de tratarse dunha media simple fai
que as entidades con préstamos menos competitivos fagan subir o
resultado, pois o seu peso na media é o mesmo que as entidades con
mellores prezos, que obviamente teñen unha maior cota de mercado.
Erauskin apuntou que un informe pericial presentado por Bankia contén erros que fan chegar á conclusión errónea de que un préstamo referido a IRPH Caixas +0,25% operou nunhas condicións mellores ás de mercado.
En relación á pregunta 2.1, Erauskin defendeu que ao non haberse transpuesto o artigo 4.2 da Directiva 93/13 ao ordenamento xurídico español esta non pode ser invocada para eximir á cláusula IRPH do control de abusividad.
O avogado mostrou a súa desconformidade coa sentenza do Tribunal Supremo, que deu por boa a cláusula IRPH
eximíndoa de control de contido (aplicando artigo 4.2) e considerando
suficiente transparencia o sinalar que é un índice oficial
Ás 14:51 comezou a súa intervención o avogado de Bankia, Sr. Manzanedo González, quen comezou argumentando que se pretende xulgar un índice oficial, dicindo que hoxe é o IRPH
pero mañá pode ser o Euribor, e pasado pódese atacar ás compañías
eléctricas con similares argumentos. Considera isto un risco para o
mercado común, e discrepa das conclusións da Comisión Europea.
Bankia insiste en algo que Erauskin xa desmentiu, pois di que unha hipoteca con IRPH
Caixas +0,25% operou nunhas condicións mellores que as de mercado.
Conclúe propoñendo as seguintes respostas: á primeira pregunta, que non
cabe aplicar control de transparencia, pola excepción prevista para
cláusulas obrigatorias. Para a segunda pregunta, di que o artigo 4.2 si
foi transpuesto ao dereito español e por tanto hai que excluír á cláusula do IRPH tamén do control de contido.
Ás 15:07 subiu ao estrado a representante do Reino de España, Sra. María José García Valdecasas- Dorrego. A súa intervención ben podía ser a dun segundo avogado de Bankia, pois defendeu á banca en todo momento.
Comezou afirmando que, en relación á primeira pregunta, non procede analizar a transparencia da cláusula IRPH,
por ser aplicable a excepción prevista na normativa para cláusulas
imperativas.
Tampouco procedería na súa opinión analizar o contido, pois afecta o
obxecto principal do contrato (algo previsto na cláusula 4.2, non transpuesta
por España)
E por último, incumprindo a petición previa do tribunal, respondeu á
pregunta 3, relativa para os efectos dunha posible nulidade, e insistiu
en que o Reino de España solicita que esta non sexa retroactiva, pois
entende que aplican os dous requisitos que se requiren para tomar esta
medida: por unha banda, o trastorno económico que xeraría, e doutra
banda a ausencia de mala fe na actuación da banca.
Ás 15:30 comezou a intervención a representante do Reino Unido, que non
quixo entrar na cuestión relativa á primeira pregunta porque entende que
é algo que compete ao dereito español. Para a segunda pregunta si tiña
comentarios, centrados na idea de que non é bo achegar demasiada
información relativa ao índice, porque se podería atafegar ao
consumidor, pois non a entendería.
Ás 15:48 intervén o representante da Comisión Europea, Señor Ruiz
García. Para a primeira pregunta, expón que ao non ser o IRPH de obrigada aplicación, a cláusula que o incorpora ao contrato non está exenta do control de transparencia.
Sorpréndese de que tanto o Reino de España como Bankia consideren o artigo 4.2 como transpuesto, aínda que sexa implícita ou indirectamente.
Despois de sinalar que non comparte que máis información supoña atafegar ao consumidor, incide nas peculiaridades do IRPH e no seu prexuízo económico ao consumidor. Así, subliña a importancia de que se calcule con tipos TAE,
porque supón duplicidade de gastos para o consumidor. Isto debería ser
explicado, en opinión da comisión. Di que é difícil ou imposible que o IRPH
sexa inferior ao Euribor, e que isto tamén había que dicilo, mostrando
evolución pasada e, se é posible, previsión futura.
Sobre a limitación dos efectos da sentenza, solicitada polo Reino de
España, lémbralle que é unha excepción que só podería darse en caso de
cumprirse dúas condicións, as mesmas que a representante do Reino de
España daba por cumpridas: boa fe, e trastornos graves. En opinión da
Comisión, non se cumpre ningunha das dúas. Para o trastorno económico
grave lembroulle ao Reino de España que sobre el recae a carga da proba,
e que non achegou datos que xustifiquen que a nulidade retroactiva das
cláusulas IRPH supoña un risco económico.
16:04, xuíz relator pregunta á representante do Reino de España a ver
que entende ela cando se di que algo é imperativo (en clara referencia á
postura de España de excluír á cláusula IRPH do control
de transparencia aferrándose á excepción prevista para disposicións
imperativas). A avogada do estado español ha tentado xustificar o
imposible, e pasouno mal nos 10 minutos que durou o interrogatorio, que
estivo limitado a esa única cuestión. O presidente da sala interveu
varias veces tentando entender a postura de España, que por unha banda
recoñece que referir o préstamo ao IRPH non era obrigatorio, pero doutra banda insiste en aferrarse á excepción porque, unha vez elixido, o IRPH non se pode alterar por ser un índice oficial. A avogada do estado español tenta zafarse
dicindo que entende que pode ser unha cuestión de matices… pero non sae
ben parada do interrogatorio.
16:14, o xuíz relator pregunta á Comisión Europea sobre a non
transposición do artigo 4.2 por parte de España, engadindo que
persoalmente lle molesta que a representación de España diga que si foi
transpuesto, para terminar preguntando se non será unha
cuestión para resolver pola xustiza española. A Comisión insiste: o
Reino de España non transpuso esa excepción, nun loable intento de dar máis protección aos seus consumidores, así que agora non poden aplicar ese artigo.
16:19, xuíz relator pregunta a Erauskin que información bota en falta na incorporación do IRPH ao contrato. Erauskin
empeza explicando que lle gustaría que se explicase que é superior a
Euribor… pero é interrompido: vostede quere que lle poñan o mellor
índice, que lle expliquen todos ou que lle expliquen o que elixiu a
entidade? Erauskin pide que se explique o elixido pola entidade, é dicir o IRPH,
aclarando os puntos que serían de interese para o consumidor, porque
lle afectan negativamente.
Un par de xuíces fan preguntas á Comisión e ao Reino Unido. A este
último, unha vez preguntado, parécelle ben que se explique que o IRPH é media non #ponderado e que inclúe comisións, pero non que se entre no detalle da fórmula matemática.
Ás 16:48 Erauskin inicia a quenda de réplicas, dicindo que non comparte que moita información atafegue ao consumidor.
Acusa ademais a Bankia de afirmar algo que é “radicalmente falso”: que unha hipoteca con IRPH Caixas +0,25% operou en condicións máis favorables que as de mercado, e explica que Bankia
empregou series de datos marxinais, non representativas, para facer a
comparativa. En concreto, acúsalle de tomar como tipo medio das
hipotecas unha media que publica o Banco de España e que se refire a
préstamos cun período de revisión do tipo de máis de dez anos (en lugar
da máis habitual revisión semestral ou anual). Subliña que el xamais viu
unha hipoteca así, polo que o dato non é representativo da media.
Engade cal sería o dato do Banco de España que podía utilizar Bankia no seu estudo, e aclara que nesas condicións a conclusión é a oposta (é dicir, que IRPH Caixas +0,25% estivo sempre por encima da media)
A continuación tenta explicar o que debería ditar na súa opinión o TJUE para o caso de que se considere que o efecto da nulidade da cláusula IRPH non poida ser a gratuidade do préstamo. Erauskin
defende que a gratuidade non é imposible segundo a normativa española, e
que por tanto é o que debería ocorrer, pero insiste en que se se
decidise que isto non é así hai que poñer medios para que os tribunais
españois non pretendan unha substitución que non altere o equilibrio
inicial do contrato, porque este é abusivo. Neste punto é cortado polo
presidente.
Ás 16:53 chega a quenda de réplica de Bankia, que defende o IRPH
e pide que non se compare con Euribor porque son cousas distintas.
Ás 16:59 sobe ao estrado a representante do estado español, mostrando
unha actitude moito menos acougada que na súa exposición inicial.
Comeza afirmando que a escritura si aclara que o IRPH calcúlase con tipos TAE, e le literalmente da escritura, pero queda en evidencia porque na súa cita non aparece referencia algunha a tipos TAE.
Di que se incluía a definición completa do índice, pero desménteo ela
mesma ao ler un extracto no que non se aclara a peculiaridade de que os
tipos medios sexan TAE.
Afirma que a cláusula 4.2 non facía falta transponerla en Españ,
porque a lexislación española xa prevé a excepción para cláusulas que
afectan o obxecto do contrato.
Defende que o consumidor non ten dereito a elixir entre distintos
índices, porque non se pode obrigar aos bancos para facer distintas
ofertas.
Fai notar que o IRPH operou por baixo do interese legal do diñeiro, e que por tanto o IRPH non pode ser abusivo porque o interese legal do diñeiro non o é.
Sobre o diferencial negativo que a circular do Banco de España indica que ha de aplicarse ao IRPH,
explica que na súa opinión o profesional debe telo en conta nos seus
cálculos, pero non necesariamente aplicalo ao consumidor.
Móstrase notablemente molesta cunha afirmación da Comisión Europea, que
dixo anteriormente que un préstamo podería non ter intereses. A
representante española ha dito que non: que os préstamos hipotecarios
non son gratuítos. E, cada vez máis vehemente na súa
intervención, pasou a criticar á Comisión Europea por dicir que o Reino
de España non xustificou o grave risco que implicaría unha nulidade
retroactiva da cláusula IRPH. Segundo ela, achegou
suficiente información para xustificalo. Bastante alterada, terminou cun
“e xa está”, que provocou algunha risa no público.
Ás 17:07 falou o Reino Unido, que novamente, e cambiando respecto a súa
postura inicial, mostrouse conforme con que se dean explicacións
comprensibles.
Ás 17:10 chegou a última intervención: a réplica da Comisión Europea.
Dixo que lle parece que en esencia o Reino Unido está de acordo en dar
explicacións suficientes. E aproveitado para incidir no que tanto
molestou á representante española: a Comisión segue sen atopar ningún
número nin cálculo que demostre o quebranto económico da nulidade
retroactiva da cláusula IRPH. Lembrou ademais que isto non
sería algo aplicable directamente a todos os casos, pois habería que
estudar a transparencia contrato a contrato.
Ás 17:14 o presidente preguntou ao avogado xeral cales son as súas
intencións, e este respondeu que terá as súas conclusións listas o 24 de
xuño.
Levantouse a sesión.
Valoración de IRPH Stop Gipuzkoa
IRPH Stop Gipuzkoa valora moi positivamente a sesión, e agradece o traballo dos avogados José María Erauskin e Maite Ortiz.
Parécenos inadmisible a postura da avogada designada polo goberno español, que defendeu á banca mesmo mellor que a propia Bankia.
É inadmisible que a cidadanía española estea a pagar cos seus impostos a
representantes que se dedican a loitar en contra dos dereitos desa
mesma cidadanía.
Queremos lembrar que o suposto prexuízo económico á banca non sería
outra cousa que a devolución de cantidades indebidamente cobradas e que
por tanto non lle pertencen. A representante do estado español
identifica prexuízo á banca con prexuízo ao estado, pero isto non é así:
o diñeiro que as entidades devolvan á cidadanía non sairía das
fronteiras do estado español e probablemente incentivarían o gasto,
activando a economía. E aínda que non fóra así: supoñería resarcir o
dano causado a miles de familias, moitas das cales perderon a súa
vivenda por culpa deste índice criminal, así que sería de xustiza. “E xa
está”, como diría a representante española.
Os encontróns que dita representante tivo co xuíz relator, o presidente
do tribunal e o representante da Comisión Europea serven para
neutralizar en certa medida o mal sabor de boca que deixa observar un
representante do estado español loitar en Europa contra os intereses da
súa cidadanía.
Agora toca esperar ás conclusións do avogado xeral, anunciadas para o 24
de xuño, e despois a decisión definitiva do Tribunal, que supoñemos que
non se coñecerá ata finais de ano. Mentres tanto, instamos a todos os juzgadores do estado español a suspender todos os procedementos relativos a nulidades de cláusula IRPH.
