luns, 29 de outubro de 2018


"ENORME REPERCUSIÓN SOCIAL E ECONÓMICA"

Mobilizacións nos xulgados galegos o 5 de novembro !!


Mobilizacións diante dos xulgados o 5 de novembro en varias cidades de Galiza, en Ourense será no novo edificio xudicial as 12 da mañá. 
Difundide e acudide todas as que poidades. Hai moito en xogo, non solo na parte económica, o máis grave é a INSEGURIDADE XURÍDICA sistémica e as súas consecuencias, debemos mandar unha mensaxe clara e contundente o poder xudicial. Todos os poderes emanan da CIDADANÍA e débense a esta !!!



“VERGOÑA SUPREMA”.
Da a impresión de que o poder financeiro erixísese sin complexos como absoluto e con capacidade para someter o sistema democrático e os poderes elixidos pola cidadanía que que emanan do lexislativo sendo a independencia do poder xudicial a garante do cumprimento desta lexislación . O estado de dereito volve quedar gravemente danado.

Alega T.Supremo “enorme repercusión económica y social” cando os seus argumentos solo poden ser xurídicos.

A P.A.H e Stop-Desafiuzamentos preguntámonos como é posible que o vértice do poder Xudicial seña capaz de xerar semellante INSEGURIDADE XURÍDICA.

O noso xeito de ver poderíase estar cometendo unha Prevaricación. O código penal no Titulo XX “Delitos contra la Administración de Justicia” nos artículos 446 e 447 recolle a Prevaricación Xudicial:
446 >>El juez o magistrado que, a sabiendas, dictare sentencia o resolución injusta será castigado...
447 >>El Juez o Magistrado que por imprudencia grave o ignorancia inexcusable dictara sentencia o resolución manifiestamente injusta incurrirá en la pena de...

O tema que trataba a sala Do Contencioso Administrativo era sobre Imposto de Transmisións Patrimoniais e actos xurídicos Documentados:

O tribunal Supremo emite sentenza o 18 de febreiro de 2018 declarando que corresponde os consumidores correr cos gasto deste imposto.

O Pasado 18 de Outubro corrixía o sentido desta sentenza declarando que eran as entidades financeiras as que debían correr cos gastos deste imposto.

O día seguinte 19 de Outubro o presidente da sala terceira emitía a seguinte nota: (Pódese consultar en http://www.poderjudicial.es)

NOTA INFORMATIVA DEL PRESIDENTE DE LA SALA TERCERA:
Dado que la sentencia nº 1505/2018 de la Sección 2ª de la Sala de lo ContenciosoAdministrativo del Tribunal Supremo, relativa al sujeto pasivo del Impuesto de Actos Jurídicos Documentados, supone un giro radical en el criterio jurisprudencial hasta ahora sustentado y habida cuenta, asimismo, de su enorme repercusión económica y social, el Presidente de la Sala ha acordado, con carácter urgente:

Primero.- Dejar sin efecto todos los señalamientos sobre recursos de casación pendientes con un objeto similar.

Segundo.- Avocar al Pleno de la Sala el conocimiento de alguno de dichos recursos pendientes, a fin de decidir si dicho giro jurisprudencial debe ser o no confirmado.
Madrid, 19 de octubre de 2018
Luis María Díez-Picazo Giménez

Dende o ano 2009 a o TXUE (Tribunal de Xustiza Da Unión Europea) leva emitido 9 sentenzas corrixindo a xurisprudencia do Estado Español en materia hipotecaria e de Vivenda por non estar adaptado a normativa 93/13 de protección o Consumidor de obrigado cumprimento como ordena o articulo 10.2 da Constitución Española. A posición doT.X.U.E ven a dar a razón as demandas da PAH e dos colectivos antidesafiuzamentos.

Pode parecer si se sigue a xurisprudencia do Tribunal Supremo en materia Hipotecaria que cando usa argumentos económicos estes son para ditar sentenzas favorables as entidades financeiras.

O Tribunal Supremos xa usou os mesmos argumentos “enorme repercusión económica e social” para declarar non retroactiva a devolución de cantidades indebidamente cobradas polas entidades financeiras nas cláusulas suelo. Foi corrixido polo TXUE Lembrándolle que si unha cláusula é abusiva o é dende que se incrusta no contrato hipotecario non ata o 2013 como pretendía o Tribunal Supremo, por tanto hai que eliminala do contrato.

Presúmeselle coñecemento xurídico e capacidade de análise suficientes o Tribunal Supremo como para ditar sentenzas xustas, de non facelo estaría prevaricando.

Logo de 700.000 desafiuzamentos, dende o comezo desta gran estafa mal chamada crise, a inmensa maioría consecuencia de procedementos de execución hipotecaria, baseados nunha lexislación en moitos aspectos pre-constitucional, e manifestamente ilegal en moitos outros, según a normativa vixente. Non tivemos coñecemento de que ningunha sala se reunira e estudara a validez desta lexislación que foi sistematicamente refutada e modificada gracias o TXUE en cada unha das resolucións ditadas o respecto.

No tivemos coñecemento de que o Consello Xeral do Poder Xudicial se reunira e argumentara “enorme repercusión económica e social” cando Quebraron as Caixas de Aforro e se venderan por un euro a banca privada sin investigar os posibles delitos contra a orde socioeconómica recollidos no código penal. Por todos é sabido que o sistema financeiro logo de especular con un ben básico, estando prohibida a especulación na Constitución, foi rescatado con diñeiro público sen ofrecer ningunha prestación a cambio.

Non hai ningún argumento de “enorme repercusión económica e social” cando se reforman as SOCIMI no ano 2014 e a posterior Reforma da LAU para minorar a duración dos contratos de aluguer de 5 a 3 anos para que fondos voitre especulen coa renta dos alugueiros despexando sistematicamente e en masa a familias para logo subir os alugueres. Todo avalado con diñeiro público que sostén a SAREB, coñecido como Banco Malo.

No parece razoable que o Xefe do Estado Felipe VI que abre o ano Xudicial, ante a sistemática vulneración da constitución, non se pronuncie sobre o que está ocasionando a especulación inmobiliaria e a “enorme repercusión económica e social” que padece o pobo por ter unha lexislación hipotecaria e de vivenda intencionadamente non actualizada polo poder lexislativo exercido polo Partido Popular ata este momento e que esperamos que o actual goberno sexa quen de mudar.

A PAH e os Colectivos Stop Desafiuzamentos esiximos que o pleno da Sala convocado para o Día 5 non faga outra cousa que confirmar a sentenzas xa coñecidas, confirmando a obrigación dos prestamistas o pago do imposto de actos xurídicos documentados declarando abusiva a cláusula que impón o prestatario esa obrigación.

Pero isto non é o único que nos preocupa. Estase tramitando no congreso a Lei de Crédito Hipotecario, elaborada polo ex-ministro e BANQUEIRO De Guindos, que é un novo intento de moderación e branqueo de cláusulas abusivas, e lamentablemente, o PSOE, de momento, está mantendo varios distes intentos do BANQUEIRO, entre outras cousas as de vencemento anticipado cando aínda estamos pendentes da decisión do TXUE o respecto, que ademais se pronunciará en breve.

Desde a PAH e os colectivos Stop-Desafiuzamentos interpelamos ao PSOE para que non ratifique as propostas do PP nesta materia e garanta todas as medidas propostas en defensa dos debedores hipotecarios, advertindo que, se non se modifica o texto actualmente defendido por Cs, PP e PSOE, poderían reactivarse miles de procedementos de execución hipotecaria actualmente suspendidos, co consecuente aumento dos desafiuzamentos. Tamén esiximos a trasmitación urxente da Lei de vivendada PAH.

1. DACION EN PAGO RETROACTIVA

2. ALUGUER ALCANZABLE E ESTABLE

3. STOP DESAFIUZAMENTOS

4. VIVENDA SOCIAL.

5. SUBMINISTRACIÓNS GARANTIDAS

venres, 19 de outubro de 2018


INSEGURIDADE XURÍDICA MANIFESTA !

O TRIBUNAL SUPREMO CONTRADISE TRES VECES SOBRE QUEN DEBE PAGAR O IMPOSTO DE TRASNMISIÓNS PATRIMONIAIS E ACTOS XURÍDICOS DOCUMENTADOS.


1º) - 28 DE FEBREIRO DE 2018.

https://www.elconfidencial.com/vivienda/2018-02-28/gastos-hipotecas-impuesto-actos-juridicos-documentos_1528694/

Boas noticias para o sector financeiro español e malas noticias para miles de hipotecados. O fallo ao seu favor libra ao sector financeiro dun novo revés xudicial comparable ao que sufriu co das cláusulas adoito. O pleno da Sala Primeira do Civil ditaminou que o imposto de actos xurídicos documentados ( AJD) debe ser asumido polo cliente.

 O Tribunal Supremo pronunciouse sobre dous recursos de casación presentados contra dúas sentenzas da Audiencia Provincial de Oviedo que condenaban a dous clientes a abonar o imposto de actos xurídicos documentados ( AJD) derivado da hipoteca. Estes reclamaban que devandito imposto debía abonalo o banco. O fallo refírese unicamente a este imposto, non aos demais gastos relacionados coa constitución da hipoteca.



2º) - 18 DE OUTUBRO DE 2018.

O Supremo rectifica: o banco é quen debe pagar o 'imposto das hipotecas' O alto tribunal modifica a súa xurisprudencia sobre o tributo de Actos Xurídicos Documentados ( AJD), que ata agora pagaba sempre o cliente.

https://www.elconfidencial.com/vivienda/2018-10-18/hipotecas-gastos-hipotecas-bancos-tribuna-supremo_1632069/?fbclid=IwAR2NrNatghPB5x3ENXMkYwc8PHfPY40sALCS48Oos4UdjxgfNnrPWo0O8vU



Sentencia completa do Tribunal Supremo:
https://www.ecestaticos.com/file/915d42a46c77c706868d7c099efc353c/1539863374.pdf


O Tribunal Supremo cambia de criterio respecto a quen debe abonar os impostos derivados da constitución da hipoteca.
O Alto Tribunal, que no principio do ano eximía ao banco do pago do mesmo e ditaminaba que debía ser o cliente quen o asumise, acaba de sinalar que quen debe abonar o imposto sobre actos xurídicos documentados nas escrituras públicas de préstamo con garantía hipotecaria é a entidade prestamista, non quen recibe o préstamo.
Nunha sentenza do 16 de outubro, da que foi relatora o maxistrado Jesús Cudero, a Sala Terceira do Tribunal Supremo (Sección Segunda) modifica a súa xurisprudencia anterior e, interpretando o texto refundido da lei do imposto sobre transmisións patrimoniais e actos xurídicos documentados e o seu regulamento, conclúe que "non é o prestatario o suxeito pasivo deste último imposto nas escrituras notariais de préstamo con garantía hipotecaria (como aquela xurisprudencia sostiña) senón a entidade que presta a suma correspondente".


Todo unha gran estafa Inmobiliaria !!

Cláusulas Chan, Gastos de Constitución hipoteca, Cláusula de rescisión anticipada. Todo unha gran estafa para enriquecer as elites extractivas.

Si se cumprira a Normativa Europea 93/13 de Protección o Consumidor, que debería estar implantada no ordenamento xurídico Español dende o ano 95 esta inseguridade xurídica non se estaría dando. Pero no 96 chegou Aznar e o que fixo o contrario, reformar a Lei do chan. Deixouna a dispor da especulación financeira promovida polas elites extractivas.

O T.Supremo está cagado porque xa van 9 sentenzas do TXUE corrixindo o SUPREMO (INSEGURIDADE XURÍDICA).

Na retroactividade das cláusulas Chan esgrimiu argumentos de índole económica, os mesmos que utiliza agora. Isto nos se pode facer, o pago diste imposto polo banco e conforme a Lei ou non é .

Pero si esa lei non está adaptada a Normativa europea como obriga o 10.2 da Constitución o TXUE volverá avergoñar o T.Supremo, iste é o medo do SUPREMO.

Os argumentos económicos corresponden o Ministerio de Economía o T.SUPREMO debe dicir si o pago do imposto de Transmisións Patrimoniais é Actos Xurídicos Documentados é conforme a Lei ou non.

Si volve a usar argumentos económicos para evitar unha sentenza xusta, o meu xeito de ver, estaría prevaricando:

- Ditar unha sentencia inxusta a sabendo !

- Reforma urxente la Lei hipotecaria !
- Adaptación do ordenamento xurídico do Estado Español a Normativa 93/13 de protección o    consumidor (fonte do problema).
- Aprobación Urxente da Lei de vivenda da PAH.

INSEGURIDADE XURÍDICA !

DE SUPREMO TEN MOI POUCO a sociedades vai por diante !!!!!!



3º) - 19 DE OUTUBRO DE 2018
Terao que ratificar o pleno da Sala:
O Supremo dá marcha atrás e paraliza a aplicación da sentenza de hipotecas:
 Deixa sen efecto todos os señalamientos sobre os recursos de casación pendentes cun obxecto similar, o que impedirá que sente xurisprudencia.
 O medo á repercusión social e económica da sentenza que obriga aos bancos para pagar o imposto de Actos Xurídicos Documentados na concesión de hipotecas, fixo que o Tribunal Supremo decida deixar sen efecto a aplicación da sentenza que lanzou onte mesmo.
 O Alto Tribunal paraliza procesos similares na sala do Contencioso, para non sentar xurisprudencia, e eleva a decisión final ao Pleno da sala para que decida se se debe facer o cambio de xurisprudencia ou non.
  O Tribunal reformularase se os bancos deben asumir os impostos de escrituración das hipotecas, de acordo cunha nota informativa de urxencia difundida este venres na que anuncia que se avocará ao Pleno da Sala Contencioso-Administrativa o coñecemento dalgún de recursos pendentes relacionados con este asunto "a fin de decidir se devandito xiro xurisprudencial debe ser ou non confirmado”.
 O alto tribunal explica que se produciu"un xiro radical no criterio xurisprudencial ata agora sustentado", e, tendo en conta "a enorme repercusión económica e social" da devandita decisión, o presidente da Sala do contencioso-administrativo do alto tribunal, Luís María Díez- Picazo, acorda con carácter urxente avocar ao Pleno os casos que cheguen relativos a quen corresponde pagar os gastos da hipoteca.

 venres, 19 de outubro de 2018 O Pleno da Sala Terceira do Tribunal Supremo decidirá se confirma o xiro xurisprudencial da sentenza sobre o imposto das hipotecas.
 Nota informativa do Presidente da Sala Terceira:
NON CO NOSO SILENCIO !!!! FONDOS Voitre en forma legal de SOCIMI creadas impulsadas por Rajoy en 2014 !
 
 
 

Desafiuzamentos en masa, a última versión do LIBERALISMO ECONÓMICO isto é ou que defende PP e Cidadáns, iles son liberais ! A consultora Altarmira, a división inmobiliaria do Banco Santander, iniciou o procedemento para expulsar das súas casas a medio centenar de familias desfavorecidas que habitan no edificio A Patiña, na localidade coruñesa de Cambre, cuxos contratos de aluguer, suxeitos a un réxime especial de protección oficial, comezaron a expirar. 
 
Os inquilinos son parados e paradas de longa duración, anciáns enfermos, minusválidos, invidentes e mulleres vítimas de violencia de xénero aos que Altamira non quere renovar o aluguer.
 
 Nando Allegue e Eva María Prado Viven na Patiña desde fai dezaseis anos. Nando ten 48 anos e é ex traballador de Unipost. Leva en paro desde que en marzo pasado despedírono da empresa, co ERE que lles custou o emprego a máis de 2.400 traballadores en toda España. Cobra 300 euros polo subsidio de desemprego, do que queda menos dun ano. Eva tampouco traballa. Sofre unha parálise cerebral que lle provoca unha discapacidade do 85%, e cobra unha pensión de 770 euros. Pagan 227 euros de renda. Eva e Nando foron os primeiros en recibir a carta que anuncia os desafiuzamentos e en contactar con Imos! A inmobiliaria advertiulles de que teñen que desaloxar a súa vivenda antes do 31 de outubro. Pero non teñen onde ir. Sen traballo e sen unha nómina é case imposible que ninguén lles alugue nada. E menos aínda un piso adaptado ás necesidades de mobilidade de Eva.
 
 
 Hai uns meses, varios inquilinos empezaron a recibir cartas advertíndolles de que o seu contrato está a piques de expirar. A algúns lles dixeron que llo renovarían renegociando á alza as súas rendas. A outros, directamente, advertíronlles de que o próximo día 31 teñen que irse. Pero non teñen onde. Os contratos dos inquilinos da Patiña duran tres anos. A algúns se lles acaban xa, e ao resto iránselles terminando de aquí ao 2020. Aínda que todos teñen claro que a estratexia para desahucialos xa empezou e que, tarde ou cedo, todos irán recibindo a maldita carta. Moitos están convencidos de que todo se debe a que Altamira, a inmobiliaria do Santander, vendería o edificio, ou o negocio dos seus alugueres, a un fondo voitre estadounidense, Blackstone, que estaría a planear accións similares noutros pisos protexidos de toda España. Ten constancia de problemas similares en Tenerife, Asturias, Guadalaxara... Edificios como A Patiña, con rendas protexidas caducadas ou a piques de expirar, que se converteron nunha golosa vía de investimento para os fondos aos que se lles acabou o negocio do ladrillo, e que ven nos alugueres unha nova oportunidade de gañar diñeiro fácil, botando aos inquilinos que pagan pouco e subindo os alugueres.
 
 


 
 Máis fondos boitre en forma de SOCIMI buscando o rentismo, comeza a extenderse.
Esto é LIBERALISMO iste é o ideario de Pp e Ciudanos levado a práctica.
É insostible 10 anos dispois segue a especulación inmobiliaria desenfreada, estando prohibida na Constitución. Onde están os Españoles, muy Españoles y mucho Españoles que tanto a defenden ?
ESTADO DE DEREITO FALLIDO !
Fondos inmobiliarios compran edificios en la Boa Vila y disparan el alquiler
 
 
 
 

mércores, 10 de outubro de 2018

SEGUEN SUBINDO OS DESAFIUZAMENTOS !
PAH 08/10/2018

Segundo os datos do CGPJ , no segundo trimestre deste ano, producíronse 17.152 novos desafiuzamentos, un total de 33.059 só nos 6 primeiros meses de 2018. Soben con respecto ao trimestre anterior tanto os derivados de falta de pagamento de hipoteca: 5.672, como os de falta de pagamento de aluguer: 10.491, os 989 restantes danse por outras causas, como por ocupación (familias que carecen de calquera outra alternativa). Tampouco nos esquezamos sen deixar de mirar polo retrovisor da abertura de procesos executivos de futuros lanzamentos de desafiuzamentos con 20.526 en referencia a leste mesmo trimestre mencionado posteriormente, onde nos estamos achegando a inicios do crack no ano 2008 paulatinamente, trimestre a trimestre.


Con todos estes datos podemos dar conta que a burbulla inmobiliaria, nin se marchou, nin ten tintas de marcharse. Por desgraza, os feitos non se cansan de darnos a razón en canto á situación de emerxencia habitacional que sofre este país. E os datos poden aínda empeorar se o Goberno non cesa na súa actitude continuista coa política do PP no trámite da lei de crédito inmobiliario (proposta por De Guindos) e deixan de tentar moderar a abusividad da cláusula de vencimiento anticipado, que reactivaría centos de miles de procedementos de execución hipotecaria, actualmente suspendidos na súa tramitación, en espera do pronunciamiento do TJUE respecto diso.
 
Desde a PAH esiximos ao goberno que adopte xa medidas concretas que piquen a burbulla do aluguer, como que as socimis paguen imposto de sociedades, e que os grandes posuidores de vivenda: fondos voitre, socimis, banca e grandes inmobiliarias sexan penalizados fiscalmente por cada casa que manteñen inxustificadamente desocupada, inchando especulativamente a burbulla do aluguer e os prezos de compra.


Esiximos tamén a tramitación e aprobación urxente da Lei de Vivenda da PAH, que ademais, contén instrumentos para a utilización temporal como Parque Público de Vivenda das vivendas baleiras en mans da banca arrebatadas a familias desafiuzadas, para frear os desafiuzamentos, para cancelar inxustas débedas para sempre e para parar a pobreza enerxética.


O próximo día 17 finaliza o prazo de presentación de emendas á Lei de Vivenda da PAH, e será entón cando os diferentes grupos políticos dean a coñecer os seus respectivos proxectos para atallar de verdade a situación de grave emerxencia habitacional que vive este país. Desde a PAH imos estar moi pendentes desas emendas para que a ciudanía coñeza a realidade de cada un deses proxectos.

 http://afectadosporlahipoteca.com/2018/10/08/siguen-subiendo-los-desahucios/

xoves, 27 de setembro de 2018


Aínda non terminaron de pasar os que fai dez anos arrasaron con todo e xa os voitres volven con fame de máis. Esta vez veñen a por os alugueres, pero en realidade sempre veñen a por a nosa vida. Veñen a por ti. O 6 de outubro, ás 6 da tarde, é a hora de dicir que xa é suficiente, que non van enriquecerse máis á conta do noso acubillo e o noso futuro. Nos parlamentos como na rúa, é a hora de picar a súa burbulla.

MANIFESTO 6 OUTUBRO
 Á onda de case un millón de desafiuzamentos no últimos dez anos, súmase agora unha subida desmedida dos alugueres. Isto foi e será unha catástrofe tan calculada como desexada. O mesmo efecto que logrou o decreto Boyer, está a conseguir a lei que fai cinco anos o noso goberno aprobou, onde se decidiu acurtar o tempo máximo que podiamos vivir de aluguer nas nosas casas: baixando o prazo de 5 a 3 anos, pechábase así a operación de implante das SOCIMIS.
 Xa en 2012, deixouse practicamente libres de impostos un tipo particular de sociedades especulativas creadas en 2009 e inoperativas ata a súa exección de impostos: as SOCIMIS; ou, como preferimos chamalas, fondos voitre. Uns beneficios libres de impostos e un mercado máis rápido, depredador: todo estaba listo para a especulación do capital estranxeiro e nacional, deixando nunha posición de monopolio no mercado de aluguer a estas empresas .
Este tipo de fondos voitres especializados na compra a moi baixo prezo de vivendas da Banca, proceden de Execucións Hipotecarias na súa gran maioría ,para daquela ser alugadas e posteriormente vendidas. Lanzáronse a por o seu carroña de millóns de vivendas baleiras e habitadas e os investimentos en vivenda disparáronse, ocasionando unha subida de prezos da vivenda en compra a un ritmo que case triplica o do PIB, 40% nas grandes capitais (mentres que o PIB faio a un 16%) claro signo de que a burbulla está instalada permanentemente no país .
 Cinco anos despois, o seu impacto está en todas as noticias: subidas de aluguer do 40% e do 50% nas principais cidades do noso país, sendo estes prezos moi superiores aos das cotas hipotecarias actuais. Hoxe, quen vive de aluguer destinan de media un terzo dos seus ingresos para pagarse un teito. En cidades como Madrid ou Barcelona, case a metade.
 Os desafiuzamentos de vivendas de aluguer, naturalmente, non se fixeron esperar. Cos datos de hai uns meses e sabendo que hoxe en día os indicadores empeoraron, no noso país se desahucia cada hora a 4 familias por aluguer e a 3 por hipoteca. 
Quen resiste nas súas casas enfróntanse á usura das empresas de subministracións, que ameazan en todo momento con deixalas sen luz, sen calefacción ou mesmo sen auga. É o que se chama comunmente pobreza enerxética.
 Nin a PAH, nin os sindicatos de inquilinos, nin todos os demais colectivos que loitan polo dereito á vivenda, quedámonos de brazos cruzados. Seguimos negociando, organizándonos e impedindo que nos boten das nosas casas. O máis duro da nosa loita está de madrugada nos portais, esperando a autómatas que din que só fan o seu traballo, botando a persoas á rúa e enriquecendo aos de sempre fronte á inacción total das Administracións. 
Son tanto o Concello como a Comunidad de Madrid, cuxa politica de vivenda é inexistente, e sen que ata a data fosen capaces de garantir un parque público de vivenda social, entre outros moitos motivos porque foi malvendido a fondos voitre. Pero tamén loitamos nos tribunais e nos parlamentos. Desde a nosa Iniciativa Lexislativa de 2013, feita trizas no Congreso, presentamos proxectos de lei en practicamente todas as Comunidades Autónomas. En Madrid, fai menos dun ano, a Asemblea de Madrid rexeitou debater unha lei presentada con máis de 76.000 firmas. 
Hai tan só uns días, o Congreso dos Deputados aceptou debater a nosa última proposta, articulada nas 5 da PAH: 
1. Dación en pago retroactiva, para que todas as persoas que perderon a súa casa hipotecada ou que están a piques de perdela poidan, polo menos, non quedar endebedados para sempre, ademais de sen teito. Necesitamos mecanismos de segunda oportunidade para conceder a dación en pago e a condonación da débeda para acabar coa asfixia de todas as famlias ás que os bancos enganaron nos últimos anos. Queremos eliminar as claúsulas abusivas e lograr que se compense economicamente a quen foi estafados. 
2. Un aluguer alcanzable e seguro, que volva protexer ao inquilino durante polo menos 5 anos cuns prezos regulados do aluguer, como en Alemaña, e acordes aos ingresos, para que acabe esta especulación que se ceba coas nosas vidas. 
3. Fin dos desafiuzamentos de primeira e única vivenda. Os bancos e os grandes garfos de vivenda terán que ofrecer un aluguer social ás familias antes de deixalas na rúa. Cando o propietario sexa un pequeno propietario, o Estado facilitará axudas para o aluguer. A Administración Pública terá que ofrecer realojos, mesmo fronte a casos de ocupación. No noso país hai máis de 3,5 millóns de vivendas baleiras. Si hai casas para todos e todos temos dereito a dispoñer dun teito.
 4. Vivivenda Social: Toda esa vivenda baleira ten que mobilizarse a través dunha cesión obrigatoria dos grandes propietarios e uns alugueres sociais nunca superiores ao 30% dos ingresos, para incrementar o parque público de vivenda e frear de paso a burbulla especulativa. É o modelo que existe en moitas cidades de Austria e que ten os prezos do aluguer baixo control. 
5. Subministracións garantidas para todos. Porque é inxustificable que corten a luz ou a calefacción a unha familia, defendemos que ten que primar o Principio de Precaución –unha garantía de non cortar as subministracións básicas de auga, luz e gas sen antes ter información sobre a situación das afectadas– e a existencia dun Bono Social –un pago en función da capacidade adquisitiva. As compañías enerxéticas do noso país son das máis caras e as máis rendibles de Europa e teñen que facerse cargo, en lugar da administración, do custo das familias que non poidan pagar. 
Aínda non terminaron de pasar os que fai dez anos arrasaron con todo e xa os voitres volven con fame de máis. Esta vez veñen a por os alugueres, pero en realidade sempre veñen a por a nosa vida. Veñen a por ti. O 6 de outubro, ás 6 da tarde, é a hora de dicir que xa é suficiente, que non van enriquecerse máis á conta do noso acubillo e o noso futuro. Nos parlamentos como na rúa, é a hora de picar a súa burbulla.
 https://viviendaporderecho.info/manifiesto-6-octubre/




As 5 da PAH no Congreso supoñen unha esperanza ante a maior burbulla inmobiliaria da nosa historia e os seus nocivos efectos
 
 by Simone Renn | Sep 24, 2018 | Viñeta do Petardo Artigo de Simone Renn – @ SimoneRenn En 
 
España non se fixeron políticas para cambiar o hábito do investimento en “o ladrillo” e de novo estamos a pagalo. Alugueres e compras de pisos polas nubes. Estamos a enfrontarnos a unha burbulla inmobiliaria maior que a que xa tivemos. Segundo o asesor financeiro Víctor Albargonzáles no seu blogue do Confidencial: España vai repetir o erro de principio de século, pero esta vez multiplicado por catro (a diferenza entre o Euribor de entón e o de agora). 
 
A existencia dun diñeiro tan barato e a falta de asesoramento fiable para exporse alternativas ao ladrillo será o motor “turbo” da nova burbulla inmobiliaria. No noso país non se inviste en I+D+i como noutros países, tan só en en inmobles. Non se pensa en como se pode mellorar o tecido industrial e as áreas de investigación ou artísticas, tan só invístense enerxías en estudar como estrangular o mercado do ladrillo ata extenuarlo. O outro sector no que se inviste en España é o turismo, que de novo está apoiado no sector inmobilario.
 
 Seguimos poñendo todos os ovos en “Turismo e Ladrillo” e os destinos turísticos que por causas do terrorismo perderan clientes, o que beneficiou o turismo de España, agora estanos comezando a recuperar e xa o estamos notando. Así o demostran os últimos datos do Banco de España que revela que o turismo en España pode crecer este ano menos que o PIB por primeira vez desde 2009. 
 
O noso mercado é todo “menos equilibrado”, non se diversifica. Os nosos políticos non traballan como debesen, buscando alternativas e mirando a longo prazo polo país, parece que só buscan resultados a curto prazo “rendibles” durante a súa lexislatura e para a súa lexislatura. Faría falta traballo, moito traballo dos políticos e valentía para cambiar o hábito do “Ladrillo e o Turismo”.
 
 Hábito que doutra banda leva aos “señores do ladrillo” para cometer atrocidades sen ter en conta algo que todos deberiamos ter moi en conta e é que a Constitución Española, esa que este ano cumpre 40 anos, recoñece no seu artigo 47 que: 
 
 “Todos os españois teñen dereito a gozar dunha vivenda digna e adecuada. Os poderes públicos promoverán as condicións necesarias e establecerán as normas pertinentes para facer efectivo este dereito, regulando a utilización do chan de acordo co interese xeral para impedir a especulación. A comunidade participará nas plusvalías que xere a acción urbanística dos entes públicos.” 
 
 A xestión do aluguer e venda de vivendas en España están a liderala os “fondos voitres” beneficiarios das últimas leis do PP sobre a vivenda, que mediante a “xentrificación” están a botar aos habitantes dos barrios e substituíndoos por novos habitantes e usuarios cun maior poder adquisitivo, que aqueles que se teñen que ir ao verse empuxados mediante políticas urbanísticas e subidas de prezos. 
 
Todo isto a plena luz do día con total impunidade, iso si amparados polas leis e políticas do anterior goberno do PP. O artigo 47 da Constitución é realmente importante pois debería facer que o Goberno concibise a vivenda como “un dereito” e por tanto traballar para que non se converta unicamente nun “negocio de investimento inmobiliario e financeiro”. 
 
Precisamente os gobernos conservadores aos que se lles enche a boca da palabra Constitución en España, cando a eles interésalles, esquécena enchendo os petos das grandes empresas inmobiliarias e da construción aprobando leis que lles beneficia e con todo deixa na rúa a cidadáns deste país. 
 
Convén lembrar que a orixe da primeira burbulla inmobiliaria veu como consecuencia da Lei do chan aprobada polo expresidente Aznar en 1998 A Lei do chan de 1998 fai necesario xustificar a decisión de clasificar un chan como non urbanizable, en contraposición coa tradición anterior na que se estudaba cal debía ser urbanizable. 
 
SEGUIR LENDO... 



Xa era hora! O Congreso aproba a toma en consideración da Lei Vivenda PAH

 
By hmora85 on 18/09/2018 Tras unha década de loita social, chegou a hora de facer xustiza coas familias afectadas pola usura da banca e as leis criminais O 18 de setembro de 2018, pasará á historia na loita dos dereitos civís do noso país como o día en que o Congreso tomou en consideración a Lei de emerxencia habitacional para familias vulnerables no ámbito habitacional e da pobreza enerxética, máis coñecida como a Lei de Vivenda da PAH.

 Xusto canto se producen 10 anos do estalido da crise financeira e a burbulla inmobiliaria, máis de 700.000 desafiuzamentos despois, outros tantos centenares de miles de familias que estiveron ou están ao bordo do desafiuzamento, unha incerta cifra de suicidios pero que supera seguro varios miles, despois de toneladas de sufrimento inxusto, inxustificable, inhumano e irracional, por fin a representación da cidadanía decidiu estudar as propostas da PAH, elaboradas coa autécticas coñecedoras dos devastadores efectos da crise, a estafa hipotecaria ou a actual burbulla do aluguer: as familias afectadas.

 Nunha situación de absoluta emerxencia habitacional, con preto de 16.000 desafiuzamentos só no primeiro trimestre deste ano, cuns prezos e unha regulación do aluguer que está a expulsar á xente, non só das súas casas senón tamén dos seus barrios e cidades, precarizando aínda máis as condicións de vida, cuns prezos de compra subindo ao ritmo dos anos da burbulla e sen un parque público de vivenda social en regimen de aluguer que free as subidas, cuns fondos voitre que non pairan de acaparar vivenda a prezos de saldo, pero que non sacan ao mercado para especular con elas; e un oligoplio enerxético que inpunemente non dubida en cortar as subministracións básicas de auga, luz e gas, condenando a unha vida de frío e escuridade.


Este é o contexto no que Xa era hora! Escóitanse as nosas propostas. A Lei de Vivenda da PAH é unha proposta de Xustiza Social que nace do sufrimento, pero que constitúe a única esperanza para conseguir que o acceso á vivenda neste país, poida deixar de depender exclusivamente do nivel de renda das familias, e chegue algún día para ser considerado como un Dereito esixible pola cidadanía. Imos estar moi pendentes do trámite da lei, non imos consentir que, vía emendas, poidan desnaturalizar o espírito, os contidos ou o alcance da nosa lei.

Nin tampouco que con argucias atrasen a súa aprobación definitiva, que esperamos non máis aló da próxima primavera, porque a situación é dramática. Imos tamén en paralelo, a pelexar por outras medidas tamén imprescindibles, pero que por razóns xurídicas non cabían na lei, como a retirada inmediata dos recursos de inconstitucionalidade contra todas as leis autonómicas que interpuxo o goberno do PP, imos esixir o cumprimento inmediato do ditame do Comité DESC da ONU, a pelexar por unha reforma fiscal da vivenda que saque ao aluguer os 3,5 millóns de casas baleiras que hai segundo o INE… E aínda que somos fortes, este camiño non o imos a facer soas, senón da man da Alianza contra a Pobreza Enerxética, que xa colaborou no redactado da Lei, e do Sindicato de Inquilinas e Inquilinos. Colectivos sociais, que xunto á PAH, loitan polo Dereito á Vivenda Digna e Adecuada neste país; así como un gran número de movementos sociais que nos acompañaron neste proceso e continúan estando ao noso lado.

Longo foi o camiño desde que a PAH naceu en febreiro de 2009, disposta a cambiar as cousas, reverter os sentimentos de culpa, vergoña e medo das familias afectadas cara ao empoderamiento e facer entender que non somos culpables, senón vítimas dun sistema dominado pola banca e unhas leis de vivenda totalmente criminais. O obxectivo principal estaba claro, lograr unha nova lexislación. Nos decian que era imposible, que as cousas eran así, que non as podriamos cambiar, pero nós sabiamos que o imposible só tarda un pouco máis. Alzamos a voz e con paso firme chegamos ao Congreso. Hoxe arrinca unha etapa de esperanza, unha oportunidade para reparar unha inxustiza histórica e evitar que se repitan os devastadores feitos que nos trouxeron ata aquí.

 Si se pode! # YaEraHora

  Las mentiras sobre vivienda de la Comisión Nacional de los Mercados y la Competencia
 http://afectadosporlahipoteca.com/2018/08/20/las-mentiras-sobre-vivienda-de-la-comision-nacional-de-los-mercados-y-la-competencia/

 
 http://afectadosporlahipoteca.com/2018/09/11/gracias-a-la-presion-social-la-ley-vivienda-pah-llega-al-congreso/


Ábalos se compromete con la Ley Vivienda PAH

 http://afectadosporlahipoteca.com/2018/09/14/abalos-se-compromete-con-la-ley-vivienda-pah/