O motivo de desta concentración é denunciar e facer público un xeito de violencia que o sistema exerce contra as mulleres vítimas de violencia de xénero machista.

Xa en outras ocasións chegaron o colectivo mulleres nesta dramática situación; logo de denunciar as súas exparellas por malos tratos, vense en situación extremas, algunhas veces con menores a cargo, por non dispor dunha vivenda estable e carecer de recursos para garantir o pago dun aluguer e os suministros básicos. O feito de ter menores o seu cargo e poder perder a tutela, ou o medo a súa exparella impídelles facer público o seu caso.

O 10 de Marzo do presente ano unha muller, vítima de violencia machista, con un fillo menor con dependencia recoñecida de grao III, por autismos, pide axuda o colectivo
Stop-Desafiuzamentos.

Sorpréndenos que sexa Cruz Roja quen lle proporcione o noso contacto alegando que non pode axudarlle. Sorpréndenos por que o funcionamento de Stop-desafiuzamentos e precario e autoxestionado e non percibimos axudas públicas mentres o terceiro sector de Acción Social (TSAS) está formado por entidades privadas que captan recursos, maioritariamente públicos, e prestan servizos públicos.

O TSAS xestionou uns ingresos de 14.470 millóns de euros en 2013, aos que habería que engadir o financiamento das entidades chamadas singulares: Cáritas (250M, dos que só 5M son achegados pola Igrexa católica) Cruz Vermella (536M) e a Once (540 M), un montante de 16.250 M de euros, o 1,7% do PIB Español.

http://www.plataformaong.org/ciudadaniaactiva/tercersector/estudio_completo_el_TSAS_en_2015_impacto_de_la_crisis.pdf


O 14 de marzo Stop-desafiuzamentos deulle coñecemento por escrito, da situación que vivía esta muller, en reunións persoais co Alcalde de San Cibrao das Viñas e A delegada Territorial de vivenda. Alegando respectivamente O alcalde coñecer do caso e non poder facer ren, e a delegada falla de recursos. As dúas administracións, tanto a municipal como a Delegación de Vivenda da Xunta o IGVS políticamente dirixidas polo Partido Popular.

Esta muller chegou esta situación logo de esquecerse selar unha RAI (Renda de Axuda a Interación) no INEM en outrubro de 2015. Retíraselle a axuda e ten que volver a iniciar os tramites para que lle volva a ser concedida. Queda sen ingresos e vese obrigada a deixar de pagar a cota de aluguer do piso. Finalmente o 10 de marzo e desafiuzada por 5 cotas impagadas. A súa situación era coñecida pola traballadora social do Concello de San Cibrao das Viñas.

Dende este momento é stop-desafiuzamentos que lle da apoio e facendo colleitas anónimas, nunha Rede de Apoio Mutuo Stop, faise cargo dos gastos das habitacións con dereito a cociña que se alugan durante parte de marzo, abril, maio.

Debido as súas especiais circunstancias económicas e con un neno con autismo, dende o 10 marzo tivo que mudar 3 veces de vivenda. Recupera a a axuda en maio pero foi retirada integramente polo banco que lle fixera adiantos durante istes meses, subsistindo cos adiantos do banco e 193€ que percibe da axuda que lle conceden o menor en xaneiro pola súa dependencia.

Finalmente a 5 de maio asinase un contrato co IGVS (Instituto Galego de Vivenda e Solo) nunha V.P.O. Consideramos que non é a vivenda adecuada para esta muller pero aceptase ante a gravidade da situación vital que atravesa.

A día de hoxe aínda non está en condicións normais de habitabilidade, aida así vimonos obrigados a entrar o día 10 de xuño pàra non pagar outra mesualidade de aluguer. Paso a citar as eivas concretas denunciables tendo en conta que as administracións públicas se rixen polos principios de eficacia e eficiencia:

- Ten que facerse cargo do imposto de actos xurídicos documentados para formalizar o contrato.

- O I.B.I (Imposto de Bens Inmobles) corre a cargo desta muller dende o próximo ano.

- Está obrigada a pagar un seguro de fogar.

- Ten que dar de alta a seu nome os servizos de Auga, Gas, Electricidade. O anterior inquilino no se fixo cargo dos recibos de gas e poden serlle reclamados a ela si non se actúa con eficacia. O servizo de gas aínda non está dado de alta vendose obrigada cociñar con un pequeno camping gas que lle prestaron compañeiras do colectivo.

- O I.G.V.S non pode garantir a dirección da vivenda de xeito oficial xerando un grave problema coas empresas suministradoras que non son capaces de asignar os suministros a unha dirección que lles ofrece dúbidas. Estas tampouco colaboran na solución do problema.

- A vivenda está sin mobles tendo que recorrer a doazóns que procuramos dende Stop-desafiuzamentos para amoblala.

- Non ten Frigorífico nin Lavadora e ten que destinar a axuda que percibe no mes de xuño a mercar os electrodomésticos. Tendo que o colectivo voltar a facer colleitas na Rede de Apoio Mutuo para aportarlle medios para subsistir o que resta de mes.

- Aínda que a vivenda e digna entregase nunhas condicións o límite do aceptable. Un Persiana rota, as luces da cociña non funcionan, Varios enchufes desencastrados das paredes, algúns grifos que non funcionan. Non ten antena de T.V nin colectiva nin individual.

- O trato recibido das empresas suministradoras é en todo momento Kafkiano e pouco dilixente e resolutivo. Sendo incapaces a día de hoxe de dar de alta o suministro de gas.

Aínda que de xeito indirecto consideramos que tamén é responsabilidade do partido do Goberno na medida que o Partido Popular recorreu, co intención de suspendelas, varias leis autonómicas contra a pobreza enerxética e por unha vivenda digna en: Andalucía, Navarra, País Vasco, Cataluña. En Galiza impediu a entrada a debate o parlamento no 2013, nestas leis establecíanse protocolos axeitados a familias que non poden facer fronte os suministros básicos.

O partido popular no canto de estar do lado das familias púxose do lado das grandes suministradoras para garantirlles grandes beneficios e o pago dos dividendos.

Queremos denunciar o desleixo do Concello de San Cibrao das Viñas e da Xunta de Galicia, que ten competencia exclusiva en materia de vivenda, no trato dado a unha muller nesta situación e consideramos que é outro xeito de violencia.

Xustifícanse as administracións na falla de recursos e nos aseguramos que si hai recursos, pero por todos é coñecido, que son espoliados por autenticas mafias corruptas e no rescate do sistema financeiro intricado nas mesmas.

Dende o colectivo demandamos que a mulleres en situación de violencia machista recoñecida se lles proporcione de xeito inmediato vivendas de alugueiro social.

Estamos ante dous procesos electorais case seguidos e o PP pon a funcionar as imprentas amigas moitas subvencionadas con diñeiro público para dar unha imaxe de grandes xestores que non tiveron ren que ver coa “situación crítica”.

Anunciando que:

“O Concello e Ourense é o primeiro en sumarse o programa de vivendas baleiras da Xunta de Galicia”.

Recentemente o presidente da Xunta de Galicia vendíanse nunha emisora de radio como o paradigma anti-desafiuzamentos.

¡Tarde píache!..O dereito a vivenda hai que garantilo día día non, cada 4 anos, cando hai que sumar votos.

1.500.000 sinaturas apoiando a ILP pola dación en Pago e aluguer social, desprezada pola maioría absolutista do Partido Popular en 2012. Leis autonómicas polo dereito a unha vivenda digna e contra a pobreza enerxética, suspendidas por iniciativa do Partido Popular no constitucional. Máis de 700.000 execucións hipotecarias e multitude de suicidios.

Logo de tratarnos como terroristas. Dispois dunha ha lei mordaza, criticada pola ONU e o Consello de Europa, para amedrentar a quen decide loitar por unha vivenda digna e non se resigna a ser desafiuzado mentras rescatan bancos.

4 anos despois o pp anuncia na prense que vai tomar iniciativas contra os os desafiuzamentos, nos sabemos que é :

¡ PROPAGANDA ELECTORAL !

A PAH e o colectivo STOP-DESAFIUZAMENTOS seguiremos a demandar as formacións políticas, en campaña electoral e día a día o lado das familias un compromiso formal para o cumprimento efectivo do dereito a unha vivenda dígna e das 5 da PAH:
- Dación en pago Retroactiva.
- Alugueres asequibles.
- Stop Desafiuzamentos.
- Vivenda Social suficiente.
- Suministros básicos garantidos.

Sin as 5 da PAH non lles votes.

DACIÓN EN APAGO:
.https://www.youtube.com/watch?time_continue=18&v=pk0UNGZoevw

ALUGUER ASEQUIBLE:
.https://www.youtube.com/watch?v=rwe6ucL6iaU

STOP DESAFIUZAMENTOS:
.https://www.youtube.com/watch?v=UJ5KqgptBiY

VIVENDA SOCIAL:
.https://www.youtube.com/watch?time_continue=3&v=5_S82y7W6EA

SUMINISTROS BÁSICOS GARANTIDOS:
.https://www.youtube.com/watch?v=pMEGnI0E8JY

http://las5delapah.com/las-5-de-la-pah/

¡Do dereito a vivenda o xenético neoliberalismo caciquil do pp a prensa e o mercado do voto !

http://www.laregion.es/articulo/ourense/concello-ourense-primeiro-sumarse-ao-programa-vivendas-baleiras/20160606133025626757.html 


Comunicado:

Como xa é coñecido por todas, tanto as que o criticamos, como a procesión dos caladiños que, supoño cheos de medo, maliciosa ignorancia, ou nunha enferma e cómplice conformidade, permiten que lles rouben o pan mentres apañan unhas migallas.

O partido Popular cando o caladoiro de votos estaba no rural sacaba as cubas de cemento e “Carreta para riba carreta para abaixo cemento farola e o voto debaixo”.

Parece que agora van a comerciar coas necesidades básicas dos máis desprotexidos. Isto podería parecer un desprezo pero vexamos por que o digo:

Estes días saen na prensa, en especial na de Ourense, Concello amigo gobernado polo parido popular , prensa amiga, ou non suficientemente informada e crítica.

“O Concello de Ourense o primeiro en sumarse o programa de vivendas baleiras”

O estatuto de Autonomía de Galicia no artigo 27.3 di que corresponde a Comunidade Autónoma galega a competencia exclusiva en materia de vivenda de Ordenación do territorio e do litoral, urbanismo e vivenda. Parece que dende o 2008 o partido popular non soubo que garantir unha vivenda digna era competencia da Xunta.

Atravesamos unha situación crítica dende o ano 2008 que estourou a burbulla inmobiliaria inflada 10 anos antes pola reforma da lei do solo feita por José María Aznar sendo ministro de economía Rodrigo Rato e Gobernador do Banco de España, o regulador, Jaime Caruana La Corte “España va bien” Dicían. Chámolle “situación crítica” en non crise pois esta situación foi consecuencia dunha gran estafa que permitiu o enriquecemento desmesurado dunha elite corrupta.

Pero voltemos a cidade de Ourense que é o que nos atinxe aínda que o partido popular leva gobernando Galiza os últimos 8 anos, período no que transcurre esta “situación crítica”.

Dende que o colectivo Stop-desfiuzamentos Ourense naceu, no ano 2011, permitiunos ver e afondar no xeito de actuar “Kafkiano” das institucións dirixidas polo Partido Popular como o I.G.V.S. (Instituto Galego de Vivenda e Solo) con familias con menores, con enfermos ou mulleres vítimas de violencia machista.

No ano 2013 creouse no Concello, a proposta de Stop-Desafiuzamentos, por unanimidade das formacións políticas con representación plenaria a creación dunha “ Comisión Técnica de seguimento dos desafiuzamentos” composta por representantes de varias institucións e organizacións como o Colexio de Avogados de Ourense, Stop-Desafiuzamentos, un representante do do Goberno Municipal un da Xunta de Galicia etc etc. O interese do Partido Popular por estas familias quedou patente coa súa ausencia a primeira reunión desta comisión. O PSOE tampouco amosou interese especial no funcionamento da mesma, pero a súa actitude estivo moi lonxe do desprezo que fixo o partido popular. A falta de interese levou o fracaso do funcionamento desta Comisión.

En varias ocasións o longo distes anos fomos a delegación de vivenda da Xunta de Galicia a demandar alugueres sociais tanto para familias procedentes de despexos bancarios coma despexos por impago de aluguer. Sempre se nos alegou mesmo: falta de recursos e que non había vivenda protexida na cidade.

Resulta indignante a argumentación da delegada Territorial de Vivenda da Xunta de Galicia en Ourense.

Os recursos de todas espoliáronse destinando 200.000 millóns de € o rescate bancario no conxunto do estado español. En Galiza coa complicidade do Presidente da Xunta, Alberto Nuñez Feijoo, regalámoslle 9000.000 millóns de € a ABANCA para sanear as Caixas de Aforro e convertelas nun apetecible banco privado que, agora si, da 1.200 millóns de€ de beneficio no ano 2015.

Non se lle pediu ningunha contra-prestación social por este rescate. Todo o contrario reparten dividendos sin complexos, mentres moitas familias malviven o límite.

Como a contas non lles cadraban saquearon o fondo de pensións, que garantiza o cobro das mesmas no futuro, feito con aportacións de todas, retirando 30.000 millóns de € dos 66.000 millóns que chegou a ter no 2011.

Destinan cada ano 36.000millóns de € o pago dos intereses dunha débeda privada convertida en pública, polo tanto ilexítima, sin auditala para que non se saiba quén son os responsables da suposta quebra económica.

Permiten que fondos voitres merquen vivenda de proteccións social a prezos de saldo mentres lle negan esa oportunidade as familias que están a vivir nelas. Sosteñen cun artificio finaceiro o prezo da vivenda co Banco Malo a SAREB (Sociedade de Xestión de Activos Para a reestruturación Bancaria) abalando negocios privados, con rendibilidades de ata o 15%, con diñeiro público mentres familias son despexadas ante a mirada pasiva dos gobernos de Rajoi e Feijoo.

Durante a “situación crítica”, tristemente, os suicidios convertéronse na 1ª causa de morte traumática, por diante dos accidentes de coche, estratexicamente silenciadas, as causas dos mesmos, nas estadísticas.

Pero voltemos a afondar na entraña do sistema neocaciquil que dirixe o pp. Recentemente, no mes de marzo do presente ano, pediunos axuda unha muller vítima de violencia machista con un neno con autismo con nivel III de dependencia. Acudía a Stop-Desafiuzamentos enviada dende Cruz Roxa que non podía axudarlle. Isto resulta incrible si temos en conta que as ONG privadas recibiron o pasado ano 17.000 millóns de € en axudas públicas.

Esta muller residía no Concello de San Cibrao das Viñas, gobernado polo pp, dende o momento da separación. Co coñecemento da traballadora social diste concello levaba dende o mes de novembro de 2015 sin ingresos, por esquecerlle selar a RAI no INEM no mes de Outubro. Véndose obrigada a deixar de pagar o aluguer do piso onde vivía durante este tempo.

Démoslle traslado por escrito e procuramos encontros personales tanto o alcalde de San Cibrao das Viñas como a Delegada Territorial do IGVS. O primeiro alegou que coñecía o caso pero non podía facer nada e a Delegada Alegou falta de recursos pero que miraría que se podía facer. Hai que lembrar que a cidade de Ourense ten 15.000 vivendas baleiras moitas delas pertencen a entidades financeiras rescatadas con diñeiro público... e non hai recursos.

Logo de dalo a coñecer os medios e de varias concentracións de protesta no IGVS, vendo a violencia institucional que estaba padecendo esta muller fixémonos cargo da súa situación. Durante estes tres meses tivo que mudar en tres ocasións de vivenda cos problemas de inestabilidade emocional para a súa crianza que trae outros problemas como os da escolarización. O colectivo fíxose cargo mentres non recuperou a RAI de parte dos gastos desta familia. Non tiña dereito a axudas de emerxencia por o levar 3 meses censada en Ourense. Cambiou o censo pois, a traballadora de San Cibrao estaba de baixa, precisaba un informe urxente para solicitar vivenda social. Finalmente asígnaselle unha vivenda social o día 5 de maio nas seguintes condicións:

-Ten que facerse cargo do pago do imposto de actos xurídicos documentados para asinar o contrato.

- Pago do I.B.I (Imposto de Bens Inmobles) o primeiro ano corre a conta do IGVS, alta de suministro de gas, alta de suministro de electricidade, alta de suministro de auga.

-Mercar Frigorífico, lavadora, Facer unha instalación de Antena de T.V pois non ten antena colectiva.

Pois a día de hoxe aínda non fomos capaces de conseguir dar de alta os suministros por falta de eficacia e eficiencia do IGVS. Había débedas de inquilinos anteriores non tiñan a dirección correcta, non coincidía coa referencia catastral etc etc. Esta é a violenta realidade institucional con unha muller vítima de violencia machista.

O longo da “ situación crítica” a PAH e STOP-DESAFIUZAMENTOS promovemos leis autonómicas pola vivenda digna e contra a pobreza enerxética , no ano 2013 en Galiza, Andalucía en Navarra, no ano 2015, no País Vasco e Cataluña, esta última coa agravante dun Goberno en funcións. Todas recurridas o Tribunal Constitucional polo Partido Popular, sempre posicionado na defensa dos intereses da Banca e das grandes empresas subministradoras, para aumentar os seus beneficios.

Un partido Popular relaxado ante a corrupción e rigoroso coas familias. Amordazando, con leis de seguridade cidadá, os que lles aireamos os seus sucios negocios e corruptelas.

Estamos ante dous procesos electorais case seguidos e o PP pon a funcionar as imprentas amigas moitas subvencionadas con diñeiro público para dar unha imaxe de grandes xestores que non tiveron ren que ver coa “situación crítica”.

Anunciando que:

“O Concello e Ourense é o primeiro en sumarse o programa de vivendas baleiras da Xunta de Galicia”.

¡Tarde píache!..O dereito a vivenda hai que garantilo día día non, cada 4 anos, cando hai que sumar votos.

1.500.000 sinaturas apoiando a ILP pola dación en Pago e polo aluguer social, desprezada pola maioría absolutista do Partido Popular en 2012. Leis autonómicas suspendidas por iniciativa do Partido Popular. Máis de 700.000 execucións hipotecarias e multitude de suicidios.

E 4 anos despois a prensa anuncia que o pp vai tomar iniciativas contra os os desafiuzamentos, nos sabemos que é propaganda electoral.

A PAH e o colectivo STOP-DESAFIUZAMENTOS seguiremos a demandar as formacións políticas, en campaña electoral e día a día o lado das familias un compromiso formal para o cumprimento efectivo do dereito a unha vivenda dígna e das 5 da PAH:

- Dación en pago Retroactiva.

- Alugueres asequibles.

- Stop Desafiuzamentos.

- Vivenda Social suficiente.

- Suministros básicos garantidos.

Deixamos os dous textos os que se deu lectura no 5º aniversario do 15M, no primeiro faise un repaso a loita da PAH e o Colectivo STOP-DESAFIUZAMENTOS dende o nacemento no ano 2009. No segundo texto que vai de seguido a iste, exponse o caso real dunha compañeira vítima de violencia machista. Iste segundo texto parecíanos a maneira máis axeitada de visualizar a hipocrisía e o desleixo institucional na procura do cumprimento efectivo do dereito a unha vivenda digna, recollido no artigo 47 da C.E.

TEXTO STOP-DESAFIUZAMENTOS ANIVERSARIO 15M 2016

O artigo 25 da Declaración Universal de Dereitos Humanos establece que “toda persoa ten dereito a un nivel de vida adecuado que lle asegure así como a súa familia a saúde e benestar, en especial a alimentación, o vestido, a vivenda, asistencia médica e os servizos sociais necesarios”.

O artigo 11 do Pacto Internacional de Dereitos Económicos, Sociais e Culturais, do cal o estado español e asinante, recoñece o dereito de toda persoa a un nivel de vida axeitado para si mesmo e a súa familia, alimentación, vestido e vivenda adecuadas, e unha mellora continua das condicións de existencia.

O artigo 47 da Constitución Española, no capitulo dos dereitos e deberes fundamentais, establece que todos os españois teñen dereito a unha vivenda digna. Os poderes públicos promoverán as condicións necesarias e establecerán as normas pertinentes para facer efectivo este dereito, regulando a utilización do solo da cordo co interese xeral, para impedir a especulación. A comunidade participara das plusvalías que xenere a acción urbanística.

O artigo 27.3 do Estatuto de Autonomía de Galicia, di que corresponde a comunidade autónoma galega, a competencia exclusiva en materia de vivenda.

POR ISTO A P.A.H. (PLATAFORMA AFECTADOS POLA HIPOTECA) E STOP DESAFIUZAMENTOS RECLAMAN COMO UN DEREITO FUNDAMENTAL A VIVENDA DIGNA PARA TODAS.

O Dereito a unha vivenda digna, debe transcender polo tanto, o significado material e o concepto do mercado do mesmo. Sen unha vivenda estable e axeitada dificilmente se poden desenrolar outros aspectos fundamentais da condición humana.

A realidade que nos atopamos é ben distinta do que ordena o estado de dereito.

Dende a reforma da lei do chan promovida por José María Aznar, en 1998, vulnerando o artigo 47 da Constitución Española, des-regulariza o uso do chan, quedando a dispor do mercado e as súas reglas, hoxe coñecidas por todas.

A falla dunha mínima intervención do estado, deu como resultado unha burbulla, de especulación inmobiliaria apoiada en autenticas tramas políticas corruptas, tendo como consecuencia o “suposto fallo do sistema financeiro”, que era imprescindible nesta trama.

En outubro do 2008, estoura esta burbulla inmobiliaria, como resultado 600.000 familias son desafiuzadas, moitas delas quedan con débedas e sufrimento de por vida, e trae como consecuencia incontables suicidios que intencionadamente non forman parte das estadísticas.

O partido socialista e o partido popular, no canto de reaccionar axudando as familias reforman o artigo 135 da Constitución e prioriza o rescate bancario.

Destinan 200.000 millóns de euros o pago diste rescate sin esixir ningunha responsabilidade pola quebra do mesmo.

Nun artificio ilexítimo e sin previa auditoría, converten débeda privada en débeda pública alcanzando esta o 100% do P.I.B. pola que nos vemos obrigados a pagar 36.000 millóns de euros de intereses cada ano. Isto supón recortes a servizos sociais, sanidade, dependencia, educación etc.

Na actualidade seguen a especular coa SAREB (Sociedade de xestión de Activos para a Reestruturación Bancaria), avalando con diñeiro público negocios privados de fondos voitres, mentres moitas familias sofren, e persoas se suicidan co silencio cómplice das estadísticas.

Ante os abusos da banca e desprotexidos polas institucións, a P.A.H. nace en Barcelona, no ano 2009. Coincidindo co 15M rapidamente se extende ata crearse 206 asambleas anti-desafiuzamentos en todo o estado.

O longo diste tempo, presentamos a ILP contra os desafiuzamentos e pola dación en pago, avalada con 1.500.000 sinaturas, que foi rexeitada con “maioría absolutista” do Partido Popular no Congreso. Fixemos escraches, dándolle a coñecer a nosa demanda os deputados que non querían escoitarnos. Tratáronnos como terroristas e multáronnos. Finalmente para amedrentarnos e desmobilizarnos crearon a lei de seguridade cidadán (Lei Mordaza). Unha lei antidemocrática e represora, como lle fixo saber a O.N.U. e o Consello de Europa, o goberno do Partido Popular. Esta lei non impediu que sigamos a mobilizarnos.

Demos traslado a todos os Xuíces Decanos do estado da xurisprudencia europea do T.J.U.E., que contradi a lexislación española.

A falla de recursos económicos, non só impide o acceso a vivenda, tamén esta ligada a pobreza enerxética e nos casos de violencia machista agrávanse estes problemas. Así promovemos leis autonómicas pola vivenda digna e contra a pobreza enerxética, no ano 2013 en Galiza, Andalucía e Navarra, no ano 2015, no Pais Vasco e Cataluña, esta última co agravante de recurrila cun Goberno en funcións. Todas elas suspendidas no tribunal constitucional polo Partido Popular. Sempre posicionado na defensa dos intereses da banca e das grandes empresas subministradoras, para aumentar os seus beneficios mentres deixan a milleiros de familias a súa sorte.

STOP DESAFIUZAMENTOS OURENSE, nace a finais do 2011, nas asembleas do 15M. Dende esta data axudamos a 100 familias con diferentes problemáticas, algunhas permanecen no colectivo axudando a novas familias que se incorporan e outras abandonaron o colectivo. Sendo a falta de compromiso o maior problema que padece o colectivo en todo o estado. Dende o nacemento, nunca deixamos de facer as asembleas na praza. A realidade é que nada ou moi pouco mudou, e consideramos que estas asembleas públicas e abertas axudan a non esquecer e son en si mesmas un acto político e de resistencia.

Nas ultimas eleccións xerais presentamos a campaña AS CINCO DA P.A.H. esixindo as formacións políticas que incluirán nos seus programas e que se comprometerán a cumprir estas cinco demandas:

- DACIÓN EN PAGO RETROACTIVA

- ALUGUERES ASEQUIBLES

- STOP DESAFIUZAMENTOS

- VIVENDA SOCIAL SUFICIENTE

- SUMISNISTROS BÁSICOS GARANTIDOS

Desgraciadamente os tempos políticos son diferentes os das persoas e vémonos noutro período electoral onde teremos que volver esixir estas 5 demandas.

Recentemente sumáronse o colectivo 20 familias que residen en Bemposta.

Polas especiais circunstancias destes casos considermos que é un momento excepcional para chamar a unidade de acción dos colectivos da cidade, encamiñada cara unha gran rede de apoio mutuo que supere as eivas do capitalismo estatolátrico e nos empondere a todas no auto-organización e no cooperativismo integral, que nos demostre a nos mesmas e os defensores da competitividade que somos capaces de facer as cousas doutro xeito, que o futuro é noso e nos facemos cargo del.

“Esta loita será longa, e renderse non é unha opción”

“NEN CASAS SEN XENTE NIN XENTE SEN CASA”

 

TEXTO CASO REAL:

Pedimos desculpas por ocupar demasiado tempo, pero creemos que a realidade e a mellor maneira de denunciar o que acontece. A situación que está a vivir unha compañeira, servirá para visibilizar e afondar na hipocresía do sistema ata limites insospeitados.

Esta compañeira vítima de violencia machista, cun fillo menor autista, con grao 3 de dependencia e sen ningún tipo de apoio familiar, logo de varios anos de maltrato, recomendáselle dende as administracións denunciar a súa parella.

Logo da denuncia abandona o seu fogar e vai vivir a unha casa de acollida, na que pode permanecer como máximo un ano. Pasa a cobrar unha RAI de 426 euros coa que ten que manterse ela e o seu fillo, ademais de pagar un aluguer.

No mes de outubro do 2015 esquecese de selar a RAI no INEM, tendo que volver iniciar o proceso de solicitude. Comunícalle a situación a traballadora social de San Cibrao das Viñas, concello no que reside, e non oferta ningunha solución.

Pasa 5 meses sin ingresos, ten que deixar de pagar o aluguer do piso e mantense dos adiantos que lle fai o banco e da caridade. Finalmente no mes de marzo ten que deixar a vivenda por impago de aluguer.

O 10 de marzo contacta co colectivo STOP DESAFIUZAMENTOS. Dirixímonos por escrito, expoñendo a situación de María o Concello de San Cibrao e o Instituto Galego de Vivenda e Solo (I.G.V.S.). No mesmo dia reunímonos co alcalde de San Cibrao que nos di coñecer o caso e non poder facer ren. Facemos público nos medios o caso e organizamos concentracións para denunciar os feitos.

Dende o 14 de marzo é o colectivo quen se fai cargo de dúas mensualidades de aluguer, dunha habitación con dereito a cociña. Neste tempo tivo que mudar tres veces de casa. O 10 de Abril, recupera a RAI, logo de cinco meses, pero o banco faise ca maioría do ingresado o non interesar o pago fraccionado dos adiantos.

Os constantes cambios de domicilio producen unha alteración na necesaria estabilidade do menor que se traduce en problemas considerables no colexio. Iniciando o procedemento de traslado, antes de rematar este curso, creando mais ansiedade no menor e na nai.

A hora de pagar o mes de maio, María xa non dispón de ingresos, que xa os retirou o banco. O non poder pagar ata o día 10, leva o arrendador a desconfiar e vese fora da vivenda en emerxencias cunha crise de ansiedade.

A traballadora social de Ourense, non pode solicitarlle axudas de emerxencia por levar menos de tres meses censada no concello. Tivo que censarse no Concello de Ourense por estar a de San Cibrao das Viñas de baixa e ser urxente de facer un informe o IGVS para solicitar vivenda social.

Ante esta situación de emerxencia, véndose outra vez na rúa, por fin o IGVS libera a única vivenda de protección social da que dispón en Ourense, case dous meses despois de solicitala.

Esta vivenda non é adecuada as súas circunstancias pois ten que facerse cargo de varios impostos como o IBI (Imposto de Bens Inmobles), Imposto de Actos Xurídicos Documentados, altas de subminístros, gas eléctrico e auga. Non dispón de mobles e electrodomésticos e os únicos dos que dispón son armarios empotrados e mobiliario de cociña o límite do aceptable. Finalmente ante a desesperación, o 9 de Maio asinamos o contrato de arredamento co IGVS.

Os problemas, outra vez creados pola falta de eficiencia das administracións, seguen aumentando. Logo de un día completo tentando dar de alta os subminístros eléctricos e de gas, dámonos conta de que resulta case imposible, ante a falta de datos imprescindibles que deberían figurar no IGVS, nin sequera a dirección consta como correcta.

No caso de María, observase con claridade unha absoluta falta de coordinación entre administracións, exceso de burocracia e un desleixo total coas vítima da violencia machista que son abandonadas a sorte dunha axuda, en toda medida insuficiente coas que teñen que manter as crianzas e pagar un aluguer, pasando da violencia machista a violencia institucional.

Ante estes feitos reclamamos a Xunta de Galicia, que ten as competencias exclusivas en vivenda e servizos sociais, que cree protocolos específicos axeitados as mulleres vítimas de violencia machista, demandantes de vivenda social. E que no canto de protexer os directivos das caixas e rescatar a banca, axude a estas mulleres e as súas familias. E lembrámoslle o Presidente da Xunta, o hipócrita que resulta os nosos ollos velo detrás dunha pancarta, cada vez que asasinan a unha muller, cando son as institucións que el preside as que as abandoan a súa sorte.

“Esta loita será longa, e renderse non é unha opción”

“NEN CASAS SEN XENTE NIN XENTE SEN CASA”

14 DE MAIO DE 2016.

5 Aniversario do 15M . En Ourense celebrase co nome a Converxencia das Loitas. Na data do aniversario o 15m Ourense visualizou e confraternizou as diferentes loitas activas na cidade. 22 Colectivos compartiron esta xornada reivindicativa.

Stop-desafiuzamentos Ourense foi un dos colectivos que participou nesta xornada. Dúas compañeiras Estela e Cristina deron lectura a dous textos que dan visibilidade a loita por unha vivenda digna.

 

O 15M de Ourense respostou ao chamamento internacional realizado polo movemento Nuit Debout e, no seu 5º aniversario, convoca a toda a cidadanía ourensá a un encontro ao redor da CONVERXENCIA DE LOITAS, o sábado día 14 ás 19h na Praza Maior de Ourense. Este evento quere recoñecer e visibilizar as loitas sociais e políticas vixentes na nosa cidade, así como aquelas persoas que fan do seu compromiso con elas unha forma de vida. Por todas aquelas que manteñen viva a chama dunha cidade alegre e reivindicativa vai este quinto aniversario do movemento na nosa cidade.

A Praza Maior de Ourense converterase no lugar onde escoitaremos as voces daquelas que sosteñen a chama da loita popular e cidadá ao longo de todo o ano. En defensa da lingua, do dereito á vivenda ou da liberdade de expresión. Reclamando unha educación e sanidade públicas, gratuítas e de calidade. A preservación do patrimonio de Benposta ou a construcción dun centro para persoas con diversidade funcional. Un campus digno e tamén unha Casa da Xuventude viva e de todas. A apertura de fronteiras para as persoas refuxiadas e máis o respecto aos dereitos do pobo Palestino e do pobo Saharaui. A existencia dun espazo sociocultural autoxestionado e tamén o dereito a unha mobilidade sostible pola nosa cidade. A loita do movemento feminista e máis do movemento ecoloxista. O dereito a pan, traballo e teito. O dereito a querer ser nai ou non e máis a un parto respectado. Os grupos que defenden outros modelos de consumo. E tamén aqueles que reclaman ríos limpos ou que loitan pola defensa dos nosos montes.

http://www.laregion.es/articulo/ourense/movimientos-ciudadanos-citan-praza-maior/20160512221715621312.html 

http://www.periodicobarrios.com/2016/05/12/unha-converxencia-das-loitas-de-ourense-celebrara-o-5o-aniversario-do-15m/ 

COMUNICADO STOP-DESAFIUZAMENTOS.

O venres día 15 a delegación da Xunta de Galicia en Ourense o I.G.V.S Instituto Galego de Vivenda e Solo emitía unha nota de imprensa facendo referencia a concesión dunha vivenda de aluguer social a unha familia en risco de exclusión social.

Stop-desafiuzamentos Ourense considera este comunicado mera propaganda electoral xa que non debería ser noticia o cumprimento das obrigas dunha administración o servizo da poboación e que se debe de xeito absoluto a cidadanía que é quen a nutre, co do pago de impostos, do diñeiro necesario para o seu funcionamento.

Proba que confirma a contradicción son os seguintes datos:

O longo dos últimos 5 anos stop-desafiuzamentos puido comprobar como en varias ocasións que se demandou vivenda social no IG.V.S, a maioría das veces mulleres con fillos menores a cargo, non dispuña de vivendas de emerxencia, si logo de un tempo facía algunha oferta era en vilas lonxe da cidade de Ourense como o Barco de Valdeorras .Tivo que ser o colectivo quen acudiu estas familias e lles deu apoio e axudou a buscar unha solución de emerxencia.

Nin nos casos de violencia de xénero, con problemas de desafiuzamento, foron capaces de dar unha reposta urxente e axeitada o problema de vivenda destas mulleres. Niste tempo tivemos coñecemento de 5 casos de violencia de xénero. En 3 dos mesmos demandouse vivenda de aluguer social e so mentes nun dos casos, e logo de tempo, se concedeu. A día de hoxe unha muller vítima de violencia machista con un fillo con autismo esta residindo nunha habitación con dereito a cociña costeada con diñeiro aportado polo colectivo.

Este caso é o exemplo claro do interese que pon o PP no cumprimento efectivo do dereito a vivenda recollido no artigo 47 da C.E. Esta muller perde unha RAI por non ter selado no mes de novembro no INEM. Consecuencia da perda desta axuda económica queda sen ingresos e pono en coñecemento da traballadora social de San Cibrao das Viñas gobernado polo PP.

Dende novembro de 2015 ata Marzo de 2016 as dúas administracións gobernadas polo PP non son capaces de darlle solución o problema desta muller sendo despexada da vivenda onde residía por ímpago de aluguer o día 14 de marzo. Este mesmo día o colectivo que coñece do caso, derivado de Cruz Roja Ourense, dende o día 10 de marzo, presenta escritos solicitando vivenda social urxente por non ter onde acollerse. A día de hoxe aínda está en trámite a concesión desta vivenda.

Non fai falla detallar o calvario que pasou o longo de 5 meses para poder sobrevivir sin ningún tipo de axuda nin apoio familiar de ningún tipo e con un fillo menor. Todo por esquecerse selar un documento e polo desleixo destas dúas administracións.

Son as mobilizacións e a denuncia da sociedade activa as que obrigan as administracións. Con todo e como se pode comprobar nos casos que expoñemos están ben lonxe de ser dilixentes coas súas obrigas.

Na nota que emite o IGVS fai referencia, case publicitaria, a unha entidade financeira que di non desafiuzar as familias. ABANCA procedía no mes de novembro de 2015 o despexo dunha familia con un menor estando o pai enfermo de Leucemia Linfoblástica. Foron os escritos presentado no xulgado e a presión do colectivo a que detivo este desafiuzamento que se atopa en suspenso a espera de que a entidade ABANCA lle conceda un aluguer social na vivenda da cal quer tomar posesión.

Esta defensa de ABANCA non nos sorprende tendo en conta que foi o presidente da Xunta de Galicia que durante este mandato permitiu a eliminación total do sistema de aforro galego. Concretamente do que se consideraba o sistema público, as Caixas de aforro. O Presidente Feijóo permitiu que se sanearan con 9000 millóns € de diñeiro público para sanealas e privatizalas pasando hoxe a daren 1200 millóns de € de beneficios anuais que pasan a intereses privados.Nin o presidende da Xunta nin Mariano Rajoi puxeron o mínimo interés en perseguir os responsables da quebra do sistema financeiro galego.

O partido popular ten demostrado en varias ocasións que non está do lado das persoas que non dispoñen de recursos para poder costear unha vivenda digna nin os suministros básicos da mesma. O partido popular goberna para defender os interese da Banca e das grandes empresas suiministradoras. Cando chegan as eleccións ten que facer PUBLICIDADE.

¡ SOBRAN MOTIVOS !

Caceroladas en máis de 50 sedes do pp de todo o estado.

Sumate a defensa da lei 24/2015 :
http://afectadosporlahipoteca.com/2016/04/18/campana-de-adhesiones-en-defensa-de-la-ley-242015-contra-la-emergencia-habitacional/

A reforma da lei do chan feita por José María Aznar no ano 1998 estando de ministro de economía Rodrigo Rato propiciou un ciclo de especulativo que trouxo como resultado unha burbulla inmobiliaria que rebentaría en outubro de 2008. Durante este período unha minoría, actuando como unha auténtica trama corrupta, enriqueceríase rapidamente de xeito irracional, alterando o prezo dun ben básico, mentres a maioría se lle faría imposible o acceso a vivenda a presos razoables.

Este ciclo especulativo trouxo como resultado a quebra das caixas de aforro de todo o Estado que supuñan a metade do aforro da cidadanía, véndose afectado o conxunto do sistema financeiro que tivo que ser rescatado con 200.000 millóns de € de diñeiro público que supón recortes en sanidade ensino dependencia etc.
, Consecuencia disto tamén é a elevadísima débeda pública , xa supera o 100% do PIB, creada no rescate diste sistema financeiro convertendo débeda privada en pública que nos obriga a destinar 36.000 millóns de € de diñeiro público soltamente o pago dos intereses da mesma, hipotecando o futuro das seguintes xeracións sin que a día de hoxe se esixira ningún tipo de responsabilidades os directivos, tendo cometido todo tipo de delitos societarios e de alteración do prezo das cousas.

O rescate do sistema financeiro evidenciase feito a medida das elítes; sanease a entidade,supostamente quebrada, con diñeiro público vendese por unha cantidade ridícula a unha entidade privada, pronto pasa a dar beneficios que que se destinarán o pago de dividendos pero nin se esixe que, cando menos, devolvan o diñeiro do rescate. Digamos que aproveitaron este ciclo especulativo para PRIVATIZAR A TOTALIDADE DO SISTEMA FINANCEIRO.

Na actualidade e grazas a crecreación do Banco Malo a SAREB ( Sociedade de xestión de Activos para a Reestruturación Bancaria) estamos presenciando un segundo nivel de especulación inmobiliaria que chega permitir que fondos Voitres como Black Stone compren paquetes de vivenda social a baixo custo para logo revendelos con elevados beneficios.

Durante o goberno de José María Aznar tamén se comezou a privatización do sistema enerxético e a eliminación marco legal estable establecido na crise do petróleo de 1973 que regulaba o prezo da enerxía. Como consecuencia desta privatización vémonos obrigadas a destinar elevadas cantidades de recursos públicos o pago do suposto déficit tarifario para que finalmente as suministradoras repartan beneficios en forma de dividendos entre os seus accionistas, mentres moias familias sofren POBREZA ENERXÉTICA.

O partido socialista tivo a oportunidade de iniciar a viraxe da política neoliberal a unha política que poña a economía o servizo das familias e non dos especuladores pero o final do mandato de José Luis Rodríguez Zapatero decidiu someterse a vontade do Partido Popular e da súa socia Angela Merquel reformando o artigo 135 da Constitución priorizando o pago dunha débeda inxusta e Ilexitimamente trasladada a débeda pública sin ser auditada.

O PP demostrou en reiteradas ocasións que un dos obxectivos principais dos seus gobernos e acción parlamentaria é protexer os intereses da banca e das grandes empresas do oligopolio enerxético por encima dos dereitos fundamentais da poboación Para conseguilo son capaces do que sexa necesario.
Bloquearon a ILP hipotecaria estatal da PAH no Congreso que fora avalada con 1,5 millóns de sinaturas e despois levárona o Tribunal Constitucional, esixindo a súa suspensión, todas as normas impulsadas por gobernos autonómicos sobre vivenda digna, En Xuño de 2013 Frearon a entrada no Parlamento Galego da ILP por unha “ Lei de Vivenda Digna e Contra a Pobreza enerxética” impulsada polas PAH-STOP galegas, o Decreto Lei 6/2013 de Andalucia sobre a función da vivenda, a Ley Foral 24/2013 de Navarra de medidas urxentes para garantir o dereito a vivenda, e a Lei 3/2015 de viuvebda do País Vasco.

Agora coa agravante de ser un goberno en funcións e como último servizo do PP ca banca e as empresas subministradoras, atacan a Lei 24/2015 de 29 de xullo, de medidas urxentes no ámbito da vivenda e da pobreza enerxética. /2015 de vivenda do País Vasco.

Non nos quedaremos de brazos cruzados esperando que a suspendan. Advertimos publicamente o PP que se equivoca si pensa que tombar esta lei sairalle gratis. Non permitiremos un golpe de estado dun goberno en funcións do PP, da banca e das subministradoras a leis que funcionan, que viñeron para quedarse e para garantir o dereito a vivenda digna e a so subministros básicos.
Estas leis naceron na rúa e seremos as persoas na rúa as que as defenderemos con todas as nosas enerxías: ¡ PORQUE HAI VIDAS EN XOGO NON NOS RENDEREMOS ¡

Chamamos a cidadanía e a toda a sociedade a defender os dereitos que conquistamos, pero tamén facemos un chamamento aos grupos parlamentarios dos Parlamentos Autonómicos e a os do Congreso dos Deputados a defender publicamente a lei 24/2015 que foi aprobada por unanimidade en Cataluña e a lexislar a nivel estatal “ as 5 da PAH”:

– Dación en Pago Retroactiva.
– Alugueres Alcanzables
– Stop Desafiuzamentos.
– Vivendas Sociais.
– Suministros Garantidos.

¡ Acude ás 18:30 a Rúa do Progreso 64 con cacharros pra facer ruído, o ruído da disconformidade, non vamos estar calados ante tanta corrupción e nepotismo !

Chamamento de alerta máxima desde Catalunya: A banca, as empresas subministradoras e o PP queren suspender a Lei 24/2015 que garante o dereito á vivenda e a enerxía na comunidade catalana

Chamamento de alerta máxima desde Catalunya: A banca, as empresas subministradoras e o PP queren suspender a Lei 24/2015 que garante o dereito á vivenda e a enerxía na comunidade catalana

 A banca, as empresas subministradoras e o PP queren suspender a Lei 24/2015. | Facemos un chamamento de alerta máxima e de defensa na rúa da Lei para deter este ataque ao dereito á vivenda.

Evento:

https://www.facebook.com/events/862099643936228/ 

O martes 12 de abril o goberno en funcións de Mariano Rajoy reuniuse coa Generalitat de Catalunya na comisión bilateral entre a Generalitat e o Estado para discutir a constitucionalidade da Lei 24/2015: lei froito da ILP Vivenda, promovida pola PAH, a APE e o Observatorio DESC, e aprobada por unanimidade no Parlament o pasado mes de xullo. O prazo para recorrer a norma ao Tribunal Constitucional acaba o próximo 5 de maio. Polo tanto, si desta reunión non sae unha clara vontade para mantela vixente, existe un risco moi real de que a recorran por acordo dalgún dos consellos de ministros en funcións do mes de abril e que quede suspendida en espera de sentenza.

O PP demostrou en reiteradas ocasións que un dos obxectivos principais dos seus gobernos e acción parlamentaria é protexer os intereses da banca e das grandes empresas do oligopolio enerxético por encima dos dereitos fundamentais da poboación. Para conseguilo son capaces do que sexa necesario. Bloquearon a ILP hipotecaria estatal da PAH no Congreso en 2013, e despois levaron ao Tribunal Constitucional, esixindo a súa suspensión, todas as normas impulsadas por gobernos autonómicos sobre vivenda digna, como o Decreto Lei 6/2013 de Andalucía sobre a función social da vivenda, a Lei foral 24/2013 de Navarra de medidas urxentes para garantir o dereito á vivenda e a Lei 3/2015 de vivenda do País Vasco. Tamén con unha estratexia administrativa frenou a entrada a debate no Parlamento Galego no ano 2013 duha I.L.P por unha "Lei de Vivenda e Contra a Pobreza Enerxética" proposta polas compañeiras de Vigo e promovida polas PAH-STOP galegas.

Agora, co agravante de ser un Goberno en funcións, e como último servizo do PP á banca e ás empresas subministradoras, atacan a Lei 24/2015 de 29 de xullo, de medidas urxentes para afrontar a urxencia no ámbito da vivenda e a pobreza energética. É moi probable que o PP presente o recurso o venres 29 de abril, xa que adoita consumar estas decisións no consello de ministros anterior á data límite para presentar o recurso de inconstitucionalidade. Pero podería facelo antes.

Habitualmente, as reunións da comisión bilateral non teñen transcendencia pública e as leis que molestan aos grandes poderes fácticos recórrense o último día, cando xa non hai tempo para reaccionar. Por iso fixemos pública esta reunión e alertamos que as próximas 3 semanas son críticas e decisivas para evitar que suspendan a primeira das leis que conseguiu aprobar a PAH para acabar coa urxencia habitacional, conxuntamente con outras organizacións e grazas ao apoio masivo de miles de persoas.

Non nos quedaremos de brazos cruzados esperando que a suspendan. Advertimos publicamente ao PP que se equivoca si pensa que tombar esta lei sairalle gratis. Non permitiremos un golpe de estado dun goberno en funcións do PP, da banca e das subministradoras a unha lei que funciona, que veu para quedarse e para garantir o dereito á vivenda e aos subministros básicos.
Esta lei naceu na rúa e será a xente da rúa que a defenderá con todas as súas enerxías: ¡porque hai vidas en xogo e non nos renderemos!

Chamamos á cidadanía e a toda a sociedade a defender os dereitos que conquistamos, pero tamén facemos un chamamento aos grupos parlamentarios do Parlamento de Cataluña, onde a lei foi aprobada por unanimidade, e aos do Congreso dos Deputados a defender publicamente lei 24/2015 e a lexislar a nivel estatal "as 5 da PAH" de xeito inmediato.

Nos próximos días presentaremos unha campaña pública contra este ataque e pediremos a todo o mundo que a apoie e que se adhira.

Así mesmo anunciamos accións contundentes e continuadas contra o PP e todos aqueles partidos que se sitúen ao seu lado, contra aqueles que atacan os nosos dereitos. Sabemos que sinalar aos responsables, sexan bancos, subministradoras, gobernos ou partidos, fai moito dano á súa imaxe, especialmente en época preelectoral ou electoral.

Para rematar, convocamos á cidadanía a concentrarse ante as sedes do PP en todo o estado o vindeiro luns 18 de abril ás 18.30h.

Parecía imposible cambiar as leis inxustas, pero conseguímolo. Agora evitaremos que tomben a "Lei catalá contra a urxencia habitacional" e forzar a extensión destes dereitos ao resto da cidadanía do estado.

¡Todo o mundo a defender a Lei de todas! ‪#‎AvuiEsPot‬ ‪#‎PPatacaILP‬

[ATENTAS] Apuntaros al evento facebook para la acción del ‪#‎18A‬ en las sedes del @PPopular-> https://goo.gl/bxtGTk

21 persoas acadadas