COMUNICADO  SOBRE ORDENANZA MUNICIPAL DE VIVENDAS DE EMERXENCIA E PROGRAMA DE VIVENDAS BALEIRAS. SOBRE O DEREITO A VIVENDA.

O veres 24 de febreiro comisión do pleno do Concello de Ourense daba o visto bo definitivo a ordenanza municipal sobre vivendas baleiras. Fixéronse 9 alegacións nas que o colectivo participou, nunha mesa de traballo organizada por Ourense en Común. A primeira delas foi unha emenda a totalidade da exposición de motivos, por afrontar o dereito a vivenda dende unha perspectiva de mercado mal intencionada e inconstitucional. O partido popular parte a súa interpretación do Capitulo III dos Principios Reitores da Política social e Económica. Está diste xeito omitindo a obrigatoriedade da interpretación que indica o artigo 10.2 conforme os dereitos fundamentais recollidos no Titulo Primeiro. Polo tanto entendese que está declarando a súa intención de actuar baixo os criterios do mercado da vivenda deixando nun segundo plano a garantía dun dereito básico.

Finalmente solo se recollen 2 emendas:

A 1ª- relativa o tempo de permanencia nas mesmas. Deixa de estar limitado a 3 meses e pasan a ser os servizos sociais, logo de avaliar o situación, os que determinen o tempo de permanencia nas mesmas.

A 2ª Relativa os gastos dos subminístros da vivenda. Pretendía o partido popular que correran a cargo da familia que habitara esas vivendas. Non parece razoable cargar os subminístraos a familias en transito en con dificultades económicas.

O programa de vivendas baleiras, na mesma liña de mercado, vai encamiñado a garantir os cobros dos propietarios chegando ofrecerlles seguros de impago de aluguer mentres non fai propostas para aquelas familias que non dispoñan dos recursos básicos necesarios, esixidos no propio convenio.

O colectivo stop-desafiuzamentos considera imprescindible a creación dun observatorio galego da vivenda así como observatorios municipais nas cidade e vilas de maior tamaño. O obxectivo do mesmo sería o coñecemento detallado dos demandantes de vivenda e a determinación das posibles ofertas os servizos sociais de cara a afondar no cumprimento efectivo do dereito a mesma.

O partido Popular sigue poñendo parches e facendo unha interpretación do dereito a vivenda dende a posición de mercado que no ano 1998 levou a reforma da lei do chan feita por José María Aznar e que abriu un período de especulación inmobiliaria , prohibida na constitución no artigo 47, que remataría 10 anos máis tarde en 2008.

Na actualidade teñen aberto outro ciclo especulativo coa vivenda. Fondos voitres acoden o Banco Malo a SAREB, sostida con diñeiro público, a mercar paquetes de vivendas a prezos que lle son negados a cidadanía. Chegando a ser tal o abuso, que venden vivendas de protección oficial.

Sistematicamente e co único obxectivo de manter o libre-mercado e especulación inmobiliaria para permitir o enriquecemento dunha minoría, estase vulnerando todo o ordenamento xurídico que regula o dereito a a mesma.

O articulo 47 da C.E garante o dereito a vivenda no Titulo Primeiro como un dereito fundamental:

-Todos os españois teñen dereito a gozar dunha vivenda digna e adecuada. Os poderes públicos promoverán as condicións necesarias e establecerán as normas pertinentes para facer efectivo este dereito, regulando a utilización do chan de acordo co interese xeral para impedir a especulación. A comunidade participará nas plusvalías que xere a acción urbanística dos entes públicos.

Así os artículos 10.1 e 10.2 da Constitución determina a interpretación que se debe facer do articulado recollido neste Titulo I e di:

-10.1 A dignidade da persoa, os dereitos inviolables que lle son inherentes, o libre desenvolvemento da personalidade, o respecto á lei e aos dereitos dos demais son fundamento da orde política e da paz social.

-10.2 As normas relativas aos dereitos fundamentais e ás liberdades que a Constitución recoñece interpretaranse de conformidade coa Declaración Universal de Dereitos Humanos e os tratados e acordos internacionais sobre as mesmas materias ratificados por España.

Como dita a constitución neste artigo 10.2 dende o ano 93 o estado Español viña obrigado a adaptar o ordenamento xurídico español a normativa 93/13 CE de protección os consumidores. O feito de no facelo trouxo especulación inmobiliaria e o enriquecemento duns poucos e a actual situación crítica que hoxe estanos a vivir a maioría consecuencia da mesma.

O articulo 39.1 da Constitución di os poderes públicos asegurarán a protección social económica e xurídica da familia.

O estatuto de autonomía de Galicia non seu articulo 27.3 determina que corresponde a Comunidade Autónoma Galega a competencia exclusiva en materia de Vivenda. No territorio galego sigue habendo preto de 300.000 vivendas baleiras mentras hai xente sin casas

Ten que ser o TXUE o Tribunal de Xustiza Europeo o que nos da a razón en 8 sentenzas consecutivas que de facto invalidan a lei hipotecaria española do século XIX, refundida por Franco en 1946.

podemos afirmar sen ningún temor que todas as execucións hipotecarias e desafiuzamentos habidos desde o 1 de xaneiro de 1995, data en que deberon ser implantadas as medidas contidas na directiva 93/13/CE, fórono mediante a aplicación dunha lexislación que ademais de inxusta, inhumana e criminal, era tamén ilegal. Unha lexislación que, a día de hoxe, segue sendo contraria á normativa UE en materia de dereitos dos consumidores, e que afecta tamén a unha necesidade fundamental como a vivenda.

Desde o colectivo stop-desafiuzamentos denunciamos unha vez máis a violación sistemática dos dereitos humanos e da propia Constitución española con todas e cada unha das execucións hipotecarias e os desafiuzamentos que sufrimos nos últimos anos. Denunciamos a anomalía e ilegalidade da lei hipotecaria española, alertamos de que hai vidas en xogo e desenmascaramos a estafa hipotecaria.

Este 2016 conseguimos centenares de pequenas grandes vitorias! Paralizamos centenares de desafiuzamentos, arrincado dacións en pago e alugueres sociais ás entidades financeiras, recuperamos vivendas baleiras en mans dos bancos e démoslles unha función social para familias sen alternativa habitacional, asesoramos de forma colectiva a miles de persoas en todo o territorio nos nosos máis de 200 nodos, denunciamos que o Partido Popular de Mariano Rajoy, continúan defendendo os intereses da banca e deixando na cuneta a miles de familias.

Lembramos que desde 2007 ata o 2n trimestre do 2016, segundo datos do CGPJ, executáronse 485.171 desafiuzamentos. Esta cifra representa a 485.171 familias con nome e apelidos, que coas demandas da PAH (dación en pago retroactiva, stop desafiuzamentos, aluguer alcanzable, vivenda alcanzable e subministracións garantidas) houbérase garantido o dereito a unha vivenda e evitaríanse estes desafiuzamentos.